Celtification

Shannon

Brenda’s Stubbert’s/Breen’s/The Red Box Reels; Celtification/Vasen; Sirius; Smoking Pipes; Goldfinch Jig & Goldfinch Reel; Three Reels; Gathering Mushrooms; Message to Julie/The Gaelic Reel/Jenny Picking Cockles; Slip Jig/Sliabh Russel Jig/Gareth Barry’s Jig; De Flamand
Muzycy: Marcin Rumiński, flety, dudy, mandolina, śpiew; Maria Rumińska, fortepian, fortepian elektryczny, bones, śpiew; Marcin Drabik, gęśle, skrzypce elektryczne; Rafał Rupiński, gitara akustyczna i elektryczna; Paweł Puszczało, gitara basowa, kontrabas; Przemek Nagadowski, perkusja

Siódmy album grupy Shannon, jednej z najlepszych polskich kapel z kręgu muzyki celtyckiej i folk. Formacja powstała w 1994 r., a założył ją multiinstrumentalista, wokalista i aranżer Marcin Rumiński. Od tamtego czasu grupa wciąż się rozwija, pracuje nad nowym repertuarem i brzmieniem.

Na płycie „Celtification” Shannon nawiązuje do swych wcześniejszych fascynacji (m.in. zespołów, które ją inspirowały), prezentując jednocześnie własny styl, łączący tradycyjną muzykę celtycką z nowszymi trendami. Płyta zawiera tematy irlandzkie (m.in. tańce instrumentalne zwane reels i jigs), utwory oryginalne autorstwa Marcina Rumińskiego i Marii Rumińskiej (de domo Namysłowskiej), oraz dwie kompozycje legendarnej grupy Clannad.

Shannon wykorzystuje całe muzyczne dziedzictwo Celtów, a więc bogatą melodykę, formy, skale, rytmy. Przetwarza je w wyszukany sposób i wzbogaca o własne rozwiązania. O kształcie i brzmieniu utworów decydują też pomysłowe aranże oraz wirtuozeria członków zespołu, zwłaszcza lidera, grającego na dudach, fletach i mandolinie, skrzypka Marcina  Drabika i gitarzysty Rafała Rupińskiego.

Walorem zespołu jest też jego znakomite zgranie, bez którego trudno sobie wyobrazić realizację skomplikowanych, wykonywanych unisono melodii opartych na motorycznych, ósemkowych rytmach. Shannon nie stroni od współczesnych brzmień; Maria Rumińska gra na fortepianie elektrycznym, Rupiński lubi potężne, przepuszczone przez efekty, brzmienie gitary, po skrzypce z elektryczną przystawką chętnie sięga Drabik. Powoduje to, że muzyka Shannon jest zróżnicowana kolorystycznie, brzmi nowocześnie, przez co jest atrakcyjna także dla młodego odbiorcy.

Poziom płyty jest bardzo wyrównany. Jednak mnie najbardziej podobał się utwór tytułowy (z ciekawym pochodem akordów gitary) oraz przepiękny Sirius, z repertuaru Clannad; porównując wersję Shannon z oryginałem (co pewnie nie jest najlepszym pomysłem), muszę przyznać, że ta pierwsza brzmi o wiele ciekawiej, nowocześniej, jest bardziej „celtycka” (aranżer dodał nowe motywy); pięknie (przestrzennie i czysto) zabrzmiał duet wokalny Marii i Marcina Rumińskich. Na koniec Shannon zafundował nam prawdziwie transowy De Flamand, w którym przenikają się charakterystyczne motywy irlandzkie i rockowe riffy.

„Celtification” można potraktować jako dźwiękowy „certyfikat jakości” tego znakomitego zespołu. Gorąco polecam!

Autor: Bogdan Chmura