Wytwórnia: Aedificium

That’s Life; My Way; Wiązanka ballad-przebojów Elvisa Presleya: Love Me Tender, First in Line, Can’t Help Falling in Love; Dream a Little Dream of Me; Jest w nas pamięć; Pytasz mnie – mówisz mi; Pamiętnik; Był już kiedyś rock; Autumn Leaves; Chandra Blues; A-B; Blues o moich miastach; Cyrilometodska; To nie jestem ja; Wiązanka przebojów Toma Jonesa: Grenn Grass of Home, Delilah, Brother, Can You Spare a Dime; Summertime; If I Ruled the World

Muzycy: Jerzy Bożyk, instr. klawiszowe, śpiew; Magda Bożyk, śpiew

Recenzje opublikowano w numerze Jazz Forum 3/2013


Drive

Jerzy Michał Bożyk & Magda Bożyk

  • Ocena - 4.5

Pianista i wokalista Jerzy Bożyk (zwany też Bożym Jerzykiem), jest postacią nietuzinkową, wręcz kultową, od lat związaną z krakowskim jazzem i piosenką. Wydaje się „nie do zdarcia” – wciąż aktywny na scenie, zawsze tryskający energią, nowymi pomysłami i optymizmem.

Choć działał w różnych konfiguracjach osobowych, chyba najlepiej czuje się w roli barda, akompaniującego sobie na fortepianie. Jednak nagrywając niniejszy krążek, zaprosił do współpracy swoją bratanicę, utalentowaną wokalistkę Magdę Bożyk, która „przy okazji” wyprodukowała jego album.

Repertuar „Drive” jest bardzo zróżnicowany i ilustruje szeroki obszar muzycznych zainteresowań Bożyka. Mamy tu tematy Elvisa Presleya i Toma Jonesa (ujęte w formę wiązanek), standardy muzyki rozrywkowej, jazzowej oraz siedem kompozycji lidera napisanych do tekstów polskich autorów – pojawiają się w nich wątki patriotyczne, osobiste, krakowskie. Prawie wszystkie utwory wykonuje lider, w kilku pojawia się Magda.

Wokal i piano Bożyka przenoszą nas do zadymionych klubów jazzowych, piano-barów, małych knajpek i kabaretów, w świat, który powoli odchodzi do historii. W tej muzyce jest miejsce na swing, rock and rolla, piosenkę literacką, na emocje, „drive”, ale też na refleksję i liryzm. Interpretacje Bożyka są proste, skondensowane, pozbawione ozdobników, czasem szorstkie, nieuładzone, a przez to bardzo autentyczne – spontaniczność, bezpośredni przekaz i „namacalny” kontakt ze słuchaczem to najważniejsze cechy stylu artysty.

Bardzo podobał mi się śpiew Magdy Bożyk, która wykonuje – także w niewyszukany sposób – m.in. Dream a Little Dream of Me i Autumn Leaves. Wokalistka posiada czysty, łagodny głos o miłej barwie i lekkim wibrato, którym ociepla wyższy rejestr; z Jerzym Bożykiem śpiewają wspólnie Summertime i jest to niewątpliwie najbardziej „drive’owy” kawałek na całej płycie. 

Sztuka Jurka Bożyka jest w zasadzie nieklasyfikowalna, trudno ją ocenić wg „obowiązujących” kryteriów, odnieść do stylu innych wykonawców, porównać z takim czy innym trendem. Bożyk to oryginał, „naturszczyk”, indywidualność w każdym znaczeniu tego słowa, muzyk stanowiący klasę samą dla siebie.

Autor: Bogdan Chmura

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm