Engage - Optimism. Action. Community.

Dave Douglas

Nowa, druga  obok „Devotion” płyta Dave’a Douglasa wydana w 2019 roku, została nagrana w sekstecie, złożonym z muzyków na co dzień związanych z kreatywnymi scenami Chicago i Nowego Jorku. Otrzymujemy 12 kompozycji i ponad 72 minuty muzyki, koncentrującej się wokół postulatu, który wyraża tytuł płyty: „Engage – Opti­mism. Action. Community” (Zaangażowanie – Optymizm. Akcja. Społeczność). Douglas często wpisuje w muzykę szerszy kontekst społeczny, a także nie unika wypowiedzi o charakterze politycznym, nic w tym dziwnego, że tak jest i tym razem, a jakie są aktualne inspiracje amerykańskiego trębacza, taki jest rodzaj jego muzycznej narracji, raz słychać to bardzo dobitnie, jak na albumach: „Sanctuary”, „Witness” czy „Uplift”, innym razem jego muzyka jest bardziej abstrakcyjna: „Charms Of The Night Sky”, „The Infinite”. Jak widać, przyszedł czas na muzykę z bardzo wyraźnym komunikatem, który determinuje charakter nagrania.

Album „Engage” to muzyczna medytacja na temat konieczności zaangażowania, ekologii i kreowania pozytywnych społecznie relacji w trudnych politycznie czasach. Do studia zostali zaproszeni bardzo różnorodni muzycy, którzy posiadają jedną wspólną cechę, są młodsi od lidera, ale podobnie jak on kreatywni i odważni. Wypowiadają się poprzez muzykę w sposób bardzo osobisty.

Mamy tu kilka wielogłosowo prowadzonych tematów autorstwa Douglasa, dodatkowo wspartych przez trębaczy: Dave’a Adewumiego i Rileya Mulherkara. Zespół brzmi niemal jak big band. Przeważnie jednak poszczególne kompozycje są utrzymane w kameralnym nastroju, w pogodnych i ciepłych tonacjach, a wyjścia solowe oddają pozytywny charakter tego spotkania.

Muzyka osadzona jest w rhythm and bluesowym pulsie (który świetnie trzyma nowojorska perkusistka Kate Gentile) i upływa zaskakująco szybko, a pomimo zaangażowania tak wielu muzyków awangardowych nie jest bardzo wyrachowaną, brzmi po amerykańsku – jest równie współczesna, co mocno osadzona w tradycji. Usłyszymy tu coś z brzmień charakterystycznych dla Nowego Orleanu, Chicago i Brooklynu, jest jazz i post rock, za sprawą gitarzysty Jeffa Parkera (związanego z chicagowskimi formacjami Tortoise i Isotope 217), jest też coś bardziej otwartego, w wykonaniu wiolonczelistki Tomeki Reid, która wnosi więcej nieprzewidywalności, wciągając we free cały zespół. Trąbka lidera stroi i ze swobodą kontroluje pracę muzyków.

W kolejnym utworze How Are the Children? Douglas płynnie przechodzi z tematu do improwizacji, dalej kontynuuje ją saksofonistka Annie Webber i która, podobnie jak lider otwierający utwór, wieńczy go przechodząc z improwizacji do głowy. Słucha się tej muzyki, jak współczesnej symfonii, co nie oznacza, że poszczególne jej części są do siebie mocno zbliżone, lub powtarzają jakiś przewodni wątek. Nie, kolejne utwory stanowią odrębne formy i można ich słuchać w dowolnej kolejności. Wszystko działa tu jak w precyzyjnym mechanizmie orkiestry, a pomimo to nie brakuje muzyce lekkości i swobody.

Chwilami muzyka odbiega od optymizmu i zaczyna brzmieć niepokojąco, jak w One Sun, a Million Rays. Inne kompozycje są bardzo motoryczne, jak Faith Alliance ze świetnym gitarowym solem Jeffa Parkera, albo bardziej jazzowy Where Do We Go From Here, w którym Douglas daje upust swojej wirtuozerii. Na „Engage” usłyszymy też kompozycje, które emanują spokojem o medytacyjnym wręcz charakterze np. Free Li­braries. Przez cały czas muzyka mieni się różnorodnością.

Nowy album Dave’a Douglasa zawiera intrygującą muzykę od pierwszej minuty nagrania, której słucha się z dużą przyjemnością z uwagi na oryginalne i jasne brzmienie zespołu oraz ciekawe wyjścia solowe. 

Autor: Andrzej Kalinowski