Wytwórnia: ACT 9004-2 (dystrybucja GiGi)


Blueserinho
Acts
No Fear
Hope
Romance de Barrio
Santa Morena
Our Spanish Love Song
Manha de Carnaval


Muzycy:
Edmar Castaneda, harfa; Grégoire Maret, harmonijki ustne; gościnnie: Béla Fleck, banjo; Andrea Tierra, śpiew


Recenzja opublikowana w Jazz Forum 6/2019


Harp Vs. Harp

Edmar Castaneda & Grégoire Maret

  • Ocena - 4

Urodzonego w Genewie wirtuoza harmonijki ustnej Grégoire Mareta znamy doskonale nie tylko dzięki jego współpracy z takimi tuzami współczesnego jazzu jak Pat Metheny, Marcus Miller czy Herbie Hancock, ale też dzięki kolaboracjom z polskimi muzykami: Krzysztofem Herdzinem, Markiem Napiórkowskim i Robertem Kubiszynem.

Wydany niedawno album „Harp Vs. Harp” to efekt współpracy Mareta z kolum­bijskim harfistą Edmarem Castanedą specjalizującym się w grze na wenezuelskiej odmianie harfy: arpa llanera. Od 1994 roku zamieszkały w Nowym Jorku Castaneda, udowodnił iż harfa jest instrumentem, który doskonale sprawdza się w jazzowej formule, o czym świadczy zarówno jego dotychczasowa współpraca z takimi muzykami jak John Scofield, Gonzalo Rubalcaba, Marcus Miller czy John Patitucci, jak i jego nagrania z własną formacją Edmar Castaneda World Ensemble.

Na płycie znajdziemy autorskie kompozycje obu muzyków, a także interpretację argentyńskiego tanga Romance de Barrio Anibala Troilo i Homero Manzi, utwory legendarnych brazylijskich gitarzystów Jacoba do Bandolima (Santa Morena) i Luiza Bonfy (Manha de Carnaval), czy wreszcie bardzo stylową wersję ballady Charlie’ego Hadena Our Spanish Love Song.

Nie zabrakło też znakomitych gości. Grający na banjo Béla Fleck pojawia się w utworze No Fear, natomiast kolumbijska wokalistka i poetka Andrea Tierra ozdabia uduchowioną recytacją swego wiersza, pełen magii i dalekowschodnich klimatów utwór Acts, a przejmującym śpiewem wspomniane Romance De Barrio.

O ile z grą Grégoire Mareta miłośnicy współczesnego jazzu są w miarę osłuchani, dla wielu prawdziwym odkryciem może okazać się gra mniej znanego w tym duecie Edmara Castanedy. Harfista poszerza możliwości brzmieniowe swego instrumentu, uzyskuje efekt podobny do wirtuozerskiej gry na gitarze flamenco (Hope, Santa Morena), jak i wygenerować pełną głębi linię basu (Santa Morena, Our Spanish Love Song, Manha de Carnaval). Słuchając płyty, trudno doprawdy uwierzyć, iż harmonijce towarzyszy tylko jeden instrument.

Płyta „Harp vs. Harp” to nie tylko ciekawostka brzmieniowa zestawiająca z sobą dwa nietypowe dla muzyki jazzowej instrumenty. To muzyczna uczta dla zwolenników World Music oraz przykład znakomitej współpracy opartej na improwizacjach i wza­jemnym porozumieniu obu muzyków. 


Autor: Robert Ratajczak

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm