In Simplicity

Piotr Lemańczyk Trio

Obecny na jazzowych scenach i w studiach nagraniowych od blisko 30 lat kontrabasista i kompozytor Piotr Lemańczyk, należy do grona najbardziej kreatywnych muzyków w kraju. Związany z trójmiejskim środowiskiem jazzowym artysta znany jest poza własnymi projektami także ze współpracy z takimi muzykami jak Zbigniew Namysłowski, Jan Ptaszyn Wróblewski, Janusz Muniak, Kazimierz Jonkisz, Piotr Wojtasik, Wojciech Staroniewicz, Sławek Jaskułke, Maciej Fortuna czy wokalistka Krystyna Stańko.

Lemańczyk regularnie publikuje kolejne autorskie albumy nagrywane w rozmaitych konstelacjach. Każdorazowo jest to materiał złożony z kompozycji wyróżniających się pięknymi, ciekawymi liniami melodycznymi z bogatą harmonią oraz często zmieniającym się metrum. Na kolejnych albumach firmowanych przez Lemańczyka liderowi towarzyszą znakomici muzycy. Tak jest też w przypadku najnowszej pozycji w dyskografii kontrabasisty. Nagrania wypełniające płytę zrealizowane zostały w trio tworzonym wraz z dwójką wybitnych muzyków, mogących poszczycić się płytami nagranymi dla słynnej wytwórni ECM: Dominikiem Wanią (fortepian) i Michałem Miśkiewiczem (perkusja).

Poza premierowymi kompozycjami kontrabasisty, na albumie „In Simplicity” znajdziemy nowe wersje utworów znanych z poprzednich albumów, jak For M.S. czy The Ballad We Are. Od początku do końca obcujemy z muzyką tworzoną przez instrumentalistów doskonale reagujących na każdy dźwięk i intencje pozostałych, co w przypadku złożonych i obfitujących w zaskakujące zwroty, a zarazem pozostawiających dużo przestrzeni na inwencję kompozycji, okazuje się nieodzowne.

„In Simplicity” to zachwycająca fuzja muzycznych doświadczeń zdobytych przez artystów w rozmaitych konstelacjach. Każdy z członków tego gwiazdorskiego tria jest wirtuozem swego instrumentu, sprawdzającym się zarówno w grze kolektywnej, jak i w popisach solowych. Tych popisów jest na płycie całe mnóstwo, że wymienię choćby świetne solówki Dominika Wani w balladach Forest Morning i The Ballad We Are, czy dynamiczne partie perkusji Michała Miśkiewicza w najbardziej otwartej formie na płycie Mr. Alousius i wieńczącej album rozimprowizowanej Ministryńczyni.

Lider i kompozytor całości programu zdaje się bawić stylistyką i komentować swą grą przebieg każdego utworu. Rzadziej niż na swoich poprzednich albumach wychodzi przed szereg, dzięki czemu solowe „wycieczki” kontrabasu w m.in. For MS czy Kartuzy 2020 robią duże wrażenie. Melodyjne są linie fortepianu, subtelne, ale też gdy trzeba pełne zadziorności partie kontrabasu a perkusja nadaje całości puls. Kompozycje są rozbudowane i wyrafinowane. 

Autor: Robert Ratajczak