No One Knows Where…

Aleksandra Kutrzepa Quartet

Zespoły jazzowe, w których skrzypce odgrywają główną rolę, zazwyczaj kojarzone są z interpretacjami muzyki klasycznej, silnymi wpływami polskiego folkloru lub spuścizną artystyczną Zbigniewa Seiferta. W ostatnich latach zmienia się to jednak powoli za sprawą wykonawców, którzy wykraczają daleko poza te inspiracje i szukają własnych, niekiedy nowatorskich pomysłów. Do tej grupy zaliczają się, m.in. Stanisław Słowiński, Patryk Zakrocki, Marcin Hałat czy Dominika Rusinowska. Grono kreatywnych muzyków grających na skrzypcach zasila także Aleksandra Kutrzepa, która własnym sumptem właśnie wydała niedawno swój trzeci album.

Muzykę na „No One Knows Where…” chyba najlepiej ilustruje okładka zaprojektowana przez Annę Jarosz-Garczyńską, która prywatnie jest żoną gitarzysty zespołu Bartłomieja Garczyńskiego. Postać z ilustracji podąża nieco zatartą drogą, a wokół siebie ma nieograniczoną przestrzeń. Analogicznie wydaje się, że muzycy na omawianej płycie obierają wybrany przez siebie kierunek. Jednak bardziej niż na poprzednich albumach otwierają się na nowe możliwości i nie trzymają się ściśle form czy jednorodnej stylistyki. Są też otwarci na inspiracje naturą i folklorem. Dla przykładu warto przytoczyć, że Aleksandra Kutrzepa ma pochodzenie kaszubskie i, jak sama przyznaje w wywiadach, ma to wpływ na jej dokonania.

Muzyka skrzypaczki jest melancholijna i nieco odrealniona, na co wskazuje już wstęp do utworu Aurora Borealis, ale też pełna kontrastów i zmian narracji. Ogromny wpływ na brzmienie poszczególnych kompozycji ma cały kwartet, ale zauważalny od pierwszego przesłuchania rozwój jest także efektem starań zaproszonych gości. W kilku utworach pojawia się Mikołaj Trzaska, który stymuluje zespół do bardziej odważnych improwizacji, a w Atacama do grupy dołącza Anna Gadt i sprawia, że głos może z powodzeniem funkcjonować jako pełnoprawny instrument.

Za sprawą „No One Knows Where…” skrzypaczka wraz ze swoim zespołem potwierdza, że jest artystką, która coraz śmielej poszukuje pomysłów na to, w jakim kierunku może rozwijać się jej twórczość. Od debiutanckiej płyty „Impressions” z 2018 roku trzyma wysoki poziom artystyczny i wykonawczy. Jest przy tym doceniana w różnych plebiscytach, a najlepszym tego przykładem jest to, że w 2019 roku trafiła na listę 13 najlepszych skrzypków w Polsce według  ankiety magazynu JAZZ FORUM. Najnowszy album artystki jest z pewnością najbardziej odważną propozycją w dotychczasowym dorobku kwartetu i dobrym prognostykiem na przyszłość.

Autor: Piotr Wojdat