Palma Meets Chopin

Adam Palma

Oto fenomen „Polaka za granicą”. Gitarzysta Adam Palma nagrywa płytę, która w prestiżowym brytyjskim magazynie „Guitarist” (najdłużej wydawane profesjonalne pismo gitarowe w Europie) wzbudza zachwyt recenzentów i otrzymuje ocenę ośmiu gwiazdek na dziesięć możliwych! Zaskakuje? A nie powinno, bowiem dr Adam Palma jest od lat wykładowcą Uniwersytetu w Manchesterze (klasa gitary), a poza tym gra i nagrywa z największymi obecnie mistrzami instrumentu – są wśród nich Al Di Meola, Tommy Emmanuel i Bireli Lagrene. Polski wirtuoz udoskonalił technikę gry na gitarze akustycznej przy pomocy kostki gitarowej. Jego nadludzka sprawność w technice „palm muting” (tłumienie strun prawą ręką tuż przy mostku) przywodzi na myśl instrumentalne popisy fenomenalnego Ala Di Meoli, zresztą obaj artyści chętnie razem grywają, a ich wykonywany w duecie Mediterranean Sunset zwala z nóg.

Nowa płyta Adama Palmy zawiera kompozycje Fryderyka Chopina w autorskim opracowaniu na gitarę akustyczną i jest nowością w skali światowej – podobnego projektu jeszcze nie było. Nie ogranicza się on jednak do odtwarzania muzyki Chopina, zmienia metrum utworów, dodaje improwizację, szuka języka, w którym muzyka romantycznego kompozytora przemówi do dzisiejszych słuchaczy. Przykładowo: Mazurek F-dur ma w takim odczytaniu coś z preludiów Villa-Lobosa i jest jednocześnie współczesny i ponadczasowy, popularne Życzenie rozbrzmiewa energią World Music, Nokturn Es-dur staje się nastrojową, jazzową kołysanką.

Miłośnik muzyki Fryderyka Chopina znajdzie na tej płycie wiele pięknych interpretacji. Do moich ulubionych należą niewątpliwie Walc cis-moll (jakkolwiek „osłuchany” może się wydawać jego temat) oraz uduchowiony, transcendentny Mazurek F-dur. Swoistą perełką jest miniaturowe Preludium c-moll, które w aranżacji i wykonaniu Adama Palmy sprawia wrażenie utworu napisanego oryginalnie na gitarę, co stanowi ostateczną afirmację artystycznej wizji gitarzysty z polskim sercem i duszą.

Jako rodzaj odmiany znalazł się na płycie „duet gitarowy” Palma-Palma, nagranie Walca a-moll (z opusu pośmiertnego) w czytelnym układzie na gitarę prowadzącą i akom­paniującą – w tej pierwszej partii artysta wykazuje imponującą wyobraźnię improwizatorską, śmiało rozbudowując temat prostej melodii i nadając jej charakter wariacyjny. Innym rodzynkiem jest gościnny udział Leszka Możdżera w nagraniu Walca h-moll – dźwięk fortepianu dosłownie wyłania się z chopinowskiej mgły.

Wielki Al Di Meola nie tylko gra z Polakiem jak równy z równym, ale rekomenduje jego chopinowski album słowami, które świadczą o autentycznym, szczerym uznaniu mistrza: „Chopin, zagrany przez Adama Palmę na gitarze z nowoczesnym podejściem rytmicznym, jeszcze nigdy nie brzmiał tak oryginalnie. Muzyczna koncepcja Palmy jest niezwykła w najlepszym znaczeniu tego słowa, zarówno w warstwie dźwiękowej, jak w kategoriach czystego mu­zycznego piękna.

Kto powiedział, że muzyka Chopina przypisana jest wyłącznie do fortepianu? Palma śmiało przenosi ją na instrument nie kojarzony do tej pory z Chopinem. Oto dzieło prawdziwej twórczej pasji. Brawo!”

Autor: Daniel Wyszogrodzki