The Son

Sławek Jaskułke

Najnowsza płyta Sławka Jaskułke zaskakuje i intryguje. Jest on autorem wszystkich utworów. Już pierwsze, niemal eteryczne, dźwięki fortepianu w kompozycji Last Step Toward Silence wywołują niespodziewane zauroczenie siłą prezentowanych melodycznie interwałów. Grane następnie, w wyższych rejestrach i w bogatszych fakturach przebiegi linearne – w skalach klasycznych i zawsze w dynamice pianoi pianissimo – pulsują wyciszoną, a jednak nieustępliwą motoryką. Każdy dźwięk przykuwa uwagę i wręcz zmusza do wsłuchiwania się w tworzoną konsekwentnie nieśpieszną narrację. When You Run with Your Father, jest instrumentalną piosenką,w której zachowane zostały częściowo wymienione już wyżej cechy kształtowania treści muzycznej. Pewien dyskomfort pojawił się jedynie w chwili ekspo­zycji tematu, a zwłaszcza stopni a i h razkre­ś­lnych. Odniosłem wrażenie delikatnego zachwiania oczekiwanych wysokości dźwięków. Wrażenie to spowodowała niższa, niż przyjęta, częstotliwość drgania strun. Okazało się, że Sławek Jaskułke nagrał album na instrumencie Malmsjo Grand Piano nastrojonym w odniesieniu do a razkreślnego 432 Hz (zamiast zwyczajowego 440 Hz).

Następne kompozycje stanowią dalsze rozwinięcia wyrafinowanych idei kompozytorskich i wykonawczych pianisty. Wyróżnienie przez niego elementu sonorystycznego i motorycznego (w stałych pasażach) jako podstawowych idei w budowaniu fraz,  niekiedy przywołuje techniki gry na harfie. Jaskułke udowadnia, że energia muzyki nie jest zależna od obecności wirtuozerii, trudności technicznych i ogromnej palety wykorzystywanych środków artykulacyjnych i dynamicznych. Pokazał, iż  realizacja stonowanych w wyrazie, ale niebanalnych i fascynujących zamysłów twórczych może przynieść równie silne napięcia. Chwilami odnosiłem wrażenie, iż artysta odwołuje się niekiedy do ideiminimal music. Ale jakby wyłącznie w warstwie intencjonalnej. Faktycznie bowiem jego narracja muzyczna ów tradycyjnie pojmowany minimalizm neguje.

Trzeba jeszcze podkreślić, że Sławek Jaskułke gra wspaniale i jest perfekcyjny rytmicznie. W efekcie, „The Son” to niecodzienne i zadziwiające dokonanie w twórczości wyzwolonej od wszelkich rygorów stylistycznych.

Autor: Piotr Kałużny