Zalewski śpiewa Niemena

Krzysztof Zalewski

Zamach na świętość się udał, a przy tym zamachowiec ocalał. Bo ktokolwiek bierze się za śpiewanie piosenek Czesława Niemena, wokalisty unikalnego w skali światowej, musi liczyć się z tym, że usłyszy sakramentalne: oryginał lepszy. Ale, umówmy się, od czasu, gdy ów oryginał był nowością, minęło już kilka dziesięcioleci, więc… pora była na upgrade. Krzysztof Zalewski przeniósł te piosenki w drugą dekadę XXI wieku odważnie i po swojemu, zachowując przy tym zarówno Niemenowskiego, niepokornego ducha, jak i własną, współczesną osobowość.

Momentalnie zwraca uwagę, że „Zalewski śpiewa Niemena” to płyta, której autor nie ma żadnych kompleksów jako wokalista. W każdej piosence daje z siebie wszystko, efektownie, technicznie i dykcyjnie bezbłędnie i z kapitalną, rockową ekspresją drąc się w niebogłosy. To w tej chwili, po naturalnej abdykacji Krzysztofa Cugowskiego, najlepszy męski głos w polskim show-biznesie. 

Kolejna rzecz to odwaga w potraktowaniu (przeważnie bardzo znanych) kompozycji: owszem, to są covery, ale autorskie, wolne od piętna kopii. Przykłady bodaj najbardziej spektakularne to Dziwny jest ten świat, w którym akompaniament instrumentalny ograniczony został do minimum (gdzie te słynne dęciaki? Ano… ich rolę przejął charakterny chórek sióstr Przybysz) i Pielgrzym, który z elektronicznego eksperymentu stał się rockowym killerem z odjechanym solem saksofonu w finale. W innych przypadkach odstępstwa od pierwowzorów nie są może tak spektakularne (np. w Jednego serca Jurek Zagórski udanie imituje legendarne, gitarowe zagrywki Tomasza Jaśkiewicza), ale trudno chwilami odgonić heretycką myśl, że… Zalewski śpiewa Niemena co najmniej tak samo dobrze, jak sam Niemen. 

Zasadnicza, studyjna część albumu kończy się instrumentalnym, zimnofalowym Outro, inspirowanym utworem Blue Community z mało popularnej płyty Niemena „Terra Deflorata”, co, mam nadzieję, jest zapowiedzią kontynuacji powyższego wydawnictwa, tym razem poświęconej mniej znanej części dorobku geniusza ze Starych Wasiliszek. 

Autor: Adam Domagała