Ella Fitzgerald – The Complete Piano Duets

Podwójny album Pierwszej Damy Jazzu zawierający jej kompletny zestaw duetów fortepianowych

Nakładem Verve Records/UMe wydany zostanie pod koniec marca na albumie 2 cd oraz cyfrowo komplet utworów z klasycznych wydań „Song Booków” z utworami Cole’a Portera i Duke’a Ellingtona, a także z albumów: „Ella Sings Gershwin”, „Songs In A Mellow Mood”, „Ella Fitzgerald Sings Songs From Let No Man Write My Epitaph”oraz „Ella And Oscar” z Pablo Records.

Ella Fitzgeraldbyła mistrzynią w każdym formacie muzycznym, ale było coś szczególnie zachwycającego w jej duetach z fortepianem. Stało się to jasne, kiedy pianista Ellis Larkins został po raz pierwszy zaproszony do współpracy przy jej albumie z 1950 roku, „Ella Sings Gershwin”. „Larkins powiedział, że głęboko wierzy, że sam akompaniament fortepianowy najlepiej posłuży niezwykłym talentom tej wokalistki,” napisał NPR w 2008 roku. „Ona po prostu uwielbiała śpiewać z Ellisem,” powiedział producent Milt Gabler w 1990 roku. Rezultatem była subtelność wokalistyki jazzowej lat 50., pokazując że trzyoktawowy głos Fitzgerald brzmi równie zjawisko bez żadnych ozdobników.

Album z utworami Gershwina osiągnął taki sukces, że w 1954 roku Fitzgerald nagrała z Larkinsem kolejny album na głos i fortepian, „Songs In A Mellow Mood”,zawierający różne kultowe standardy Great American Songbook. Fitzgerald odniosła ogromny sukces dzięki charakterystycznej serii bogatych, orkiestrowych „Song Booków”, ale w trakcie swojej długiej i znakomitej kariery od czasu do czasu wracała do intymnej formy głosu i fortepianu. Uwzględniła też duety z fortepianem odpowiednio na wydanym w 1956 roku „Ella Fitzgerald Sings The Cole Porter Song Book”,w 1957 roku — „Ella Fitzgerald Sings The Duke Ellington Song Book”oraz w 1960 roku — „Ella Fitzgerald Sings Songs From Let No Man Write My Epitaph”, zawierający utwory z filmu, w którym pojawiła się jako pianistka i wokalistka, który był jej trzecim pełnym albumem, któremu towarzyszył tylko fortepian, tym razem w osobie Paula Smitha. W 1964 roku wykonała porywającą interpretację utworu „Somewhere In The Night” z pianistą Tommym Flanaganem na żywo na Riwierze Francuskiej, który został później wydany na płycie live z 1964 roku, „Ella at Juan-Les-Pins”. Ostatnią ważną współpracą Fitzgerald z pianistą było wydawnictwo Ella i Oscar, duet z 1975 roku z czczonym Oscarem Petersonem, z którym współpracowała przez ponad dwie dekady.

Po raz pierwszy wszystkie wspaniałe kolaboracje Fitzgerald z pianistami, które ukazały się w wytwórniach Decca, Verve i Pablo, zostały zebrane jako „The Complete Piano Duets” i zostaną wydane 20 marca jako 2CD oraz w wersji cyfrowej przez Verve Records/UMe. Podwójny album zawiera szczegółowe opisy przygotowane przez znanego autora i krytyka muzycznego, Willa Friedwalda.

Wydawnictwo „The Complete Piano Duets_prezentuje każdy z utworów w kolejności chronologicznej, w której został nagrany, tworząc miniaturowy przegląd twórczości Fitzgerald z różnych okresów. Można  posłuchać jej wczesnych sesji z Larkinsem („Someone to Watch Over Me,” „But Not for Me,” „I’ve Got a Crush on You”) lub kiedy z Paulem Smithem grają Cole’a Portera („Miss Otis Regrets”), czy muzyki z dramatu kryminalnego z 1960 roku, „Let No Man Write My Epitaph” („Black Coffee,” „Angel Eyes,” „I Cried for You”), wpaść na jej francuski koncert z Tommym Flanaganem z 1964 roku („Somewhere in the Night”) czy ponownie zasłuchać się w duetach z Oscarem Petersonem z 1975 roku z trzeciego etapu jej kariery („Mean to Me,” „How Long Has This Been Going On?,” „April in Paris”).

Jak czytamy w opisie Friedwalda, „Fitzgerald była tak znakomita we wszystkim — szczególnie w scatach i swingach — że miały one tendencję do przyćmiewania jej śpiewu balladowego. Jednak, jak pokazuje każdy z 43 utworów wydanych w tej kolekcji, Ella Fitzgerald była niezrównaną wykonawczynią piosenek miłosnych, a ballad w szczególności. Podobnie jak jej najbliżsi znajomi artyści, Louis Armstrong, Frank Sinatra, Nat King Cole i Billie Holiday, Fitzgerald mogła zagłębić się nie tylko w słowa, ale także w wewnętrzne znaczenie piosenki i wydobyć głębokie prawdy, które autor tekstu miał cały czas na myśli.”

Czasami, tak jak na albumach „Ella Fitzgerald Sings The Cole Porter Song Book”i „Ella Fitzgerald Sings The Duke Ellington Song Book”, jej nagrania w duecie umieszczane były pomiędzy tymi z big bandami i orkiestrami. Teraz, po raz pierwszy w historii, wszystkie znakomite duety Fitzgerald z fortepianem zostały zebrane na jednym wydawnictwie. Niezależnie od tego, czy jesteś fanem jazzu wokalnego, fortepianu solo czy ogólnie amerykańskiej piosenki popularnej, „The Complete Piano Duets” to niezbędna pozycja w kolekcji, dokumentująca twórczość wspaniałej interpretatorki — to dokument surowy, intymny, emocjonalny…

O fundacji charytatywnej The Ella Fitzgerald Charitable Foundation:

Fundacja charytatywna The Ella Fitzgerald Charitable Foundation została utworzona i ufundowana w 1993 roku przez Ellę Fitzgerald, aby spełnić jej pragnienie wykorzystania owoców jej sukcesu, aby pomóc ludziom wszystkich ras, kultur i przekonań. Fitzgerald miała nadzieję, że dzięki temu ich życie będzie bardziej satysfakcjonujące. Chciała popularyzować zarówno miłość do czytania, jak i miłość do muzyki. Ponadto miała nadzieję udzielić pomocy zagrożonym i znajdującym się w niekorzystnej sytuacji członkom naszych społeczności — pomocy, która umożliwi im osiągnięcie lepszej jakości życia. Rada Fundacji Charytatywnej Elli Fitzgerald stara się kontynuować cele Elli Fitzgerald, przekazując dotacje charytatywne na cztery główne obszary zainteresowań:

1.  tworzenie dla dzieci możliwości edukacyjnych
2.  pielęgnowanie miłości i wiedzy o muzyce, w tym pomoc dla studentów muzyki
3.  zapewnienie opieki zdrowotnej, żywności, schronienia i poradnictwa potrzebującym
4.  określone obszary opieki medycznej i badań z naciskiem na cukrzycę, problemy ze wzrokiem i choroby serca