35 mm

Frame Quartet

Multi Chrome (for Peter Brotzmann, Han Bennink & Fred van Hove); Lens (for Ennio Moricone); M.E.S. (for Merce Cunniungham); Theater Piece (for Jummy Lyons); Straw (for Steve Lacy)
Muzycy: Ken Vandermark: saksofon tenorowy, klarnet; Fred Lonberg-Holm: wiolonczela, electronics; Nate McBride: kontrabas, gitara basowa, electronics; Tim Daisy, perkusja

Frame Quartet przynosi trochę zaskoczeń, ale nie jestem pewien, czy pozytywnych. Zespół w wielu momentach realizuje analogiczne idee co Vandermark 5 (który przecież wszyscy członkowie kwartetu, poza Natem McBride’em, współtworzą), jednak brzmienie Frame Quartet bywa jeszcze bardziej twarde, chropawe. Z kolei zakorzenione w zadziornym funku tematy odwołują do innej formacji Kena – Powerhouse Sound (w której z kolei występuje McBride). Znamienna jest tu narracja kompozycji – rwana, pełna zakrętów. Obok zwartych, żywiołowych struktur mamy sonorystyczne poszukiwania pełne zgrzytliwych, surowych brzmień i osobliwe faktury bliższe kameralistyce czy free improv.

Wszystkie pięć utworów jest autorstwa Vandermarka, ale za interpretację i ostateczny kształt czterech z nich odpowiedzialni są poszczególni członkowie kwartetu (w opisie widnieją jako „dyrygenci”). Summa summarum, album rozłazi się trochę w szwach (jakkolwiek poszczególne pomysły bywają ciekawe). W efekcie dostajemy niezłą, frapującą, ale nierówną płytę.

Autor: Łukasz Iwasiński