Wytwórnia: CelEsTis 014
Harlem Etude;
Just a Closer Walk with Thee;
Cutting Wood for Dance Floor;
No More Jim Crow in Music Area,
Please, Part 1;
When the Saint Go Marchin’ In;
No More Jim Crow in Music Area,
Please, Part 2;
Polka Dots and Moonbeams;
Jordu; Lonely Woman;
I Wish Morgan Freeman Was My Uncle;
Gentle Rain;
Martin Luther King’s Dream
Muzycy: Jacek Niedziela-Meira, gitara basowa (5, 12), kontrabas (wszystkie pozostałe utwory)
Recenzję opublikowano w numerze 12/2014 Jazz Forum.
Cóż to za oryginalny pomysł! I jak świetnie zrealizowany! Co prawda wielu wielbicieli jazzu może dziwić się, że tak zachwyca mnie płyta, którą trudno jest wysłuchać w całości. Pięćdziesiąt minut na bas solo! Tak, ja też nie słuchałem tego wszystkiego od razu, ale kto powiedział, że tak trzeba? Nie można zjeść dwunastu ciastek naraz, ale każde z nich można sobie smakować po trochu i część zostawiać na kolejny deser.
Dwanaście utworów, a połowa z nich trwa po około 5 minut. Czyli długa „odpowiedzialność jednostkowa” za utrzymanie napięcia przez całą formę. Wstęp, temat i improwizacja zakończona najczęściej powtórzeniem tematu, najbardziej tradycyjna forma jazzu. Jakie to wszystko klarowne, lekkie, czasami wręcz dowcipne.
Profesor uczący historii jazzu i gry na kontrabasie, ale także koncertujący muzyk połączył tu wszystkie swoje pasje. Zrobił muzyczny wykład historii. Swoje kompozycje poprzedzielał standardami, a wszystkie one są przykładami na kolejno następujące po sobie style jazzu. Są wykładem stylistycznym będąc jednocześnie popisem wirtuozerii! Jest to płyta bardzo osobista, co oczywiste przy nagraniu solo, a jednocześnie „obiektywna”, ponieważ z założenia trzeba posłużyć się tu pewnymi obiegowymi zwrotami stylistycznymi, nawiązaniami do przeszłości.
Zrobione jest to mistrzowsko! W dodatku wszystko brzmi bardzo naturalnie, jakby bez technicznych ingerencji, które dziś daje studio. Nic dziwnego, cztery utwory nagrano „live”. Jesteśmy po prostu obecni na specjalnym koncercie kontrabasowym.
Autor: Ryszard Borowski