Children’s Episodes

Piotr Wyleżoł

Nicholas Patu; Promised Song; Deal With Myself; Possum; Introspection; Children’s Episode I; Children’s Episode II; Sno Peas
Muzycy: Piotr Wyleżoł, fortepian; Michał Barański, kontrabas; Łukasz Żyta,  perkusja

Piotra Wyleżoła można posłuchać przy okazji całkiem sporej ilości muzycznych przedsięwzięć, m.in. w polskim kwintecie Nigela Kennedy’ego. Niezależnie od prac w charakterze sidemana, kluczowym terenem działalności pianisty jest jego trio legitymujące się, wraz z recenzowanym albumem, trzema wydawnictwami płytowymi. Wydana w serii New Talents, będącej częścią katalogu słynnej hiszpańskiej oficyny wydawniczej Fresh Sound „Children’s Episodes” ma szansę sprawić, że o Piotrze będzie się mówiło i pisało jeszcze więcej. Przede wszystkim jednak daje nadzieję, że na trwałe zaistnieje on w świadomości europejskich jazzfanów.

Szanse te wzrastają wcale nie z powodu wspomnianego wyżej, ale głównie dlatego, że mamy tu do czynienia z płytą dobrą albo po prostu świetną, w zależności na jak dużą dawkę ekspresji sobie pozwolimy. Oczywiście jest to trio poruszające się po estetyce znanej od dawna i mającej swą wielką historię z Billem Evansem jako ikoną sprzed lat i Bradem Mehldauem jako gwiazdą dzisiaj. Nie spodziewajmy się więc rewolucji.

Z drugiej jednak strony bądźmy szczerzy, ile można doświadczać rewolucyjnych porywów i jakim prawem oczekiwać, aby każdy chciał takim rewolucjonistą zostać. Piotr Wyleżoł chyba nie chce. Jeśli tak jest w istocie to bardzo dobrze. I życzę mu, aby każda jego kolejna płyta miała tak porywające utwory jak Deal With Myself czy tak impresyjne i zamaszyście poprowadzone kompozycje jak tytułowa dwuczęściowa Children’s Episodes. I życzę mu również, żeby jego trio dalej grało jego własne kompozycje – poza utworem Phila Markowitza (5) i Theloniousa Monka (8) reszta jest jego autorstwa. I na koniec, żeby nie zawracał z drogi, którą przed laty obrał on i jego zespół.

Autor: Maciej Karłowski