De Profundis

Natalia Mateo

Natalia Mateo urodziła się w Polsce, wychowała w Austrii, aktualnie mieszka w Niemczech. Tam też związała swą muzyczną karierę z monachijską wytwórnią ACT, która w marcu 2015 roku opublikowała jej debiutancki album „Heart Of Darkness”. Artystka dysponuje głosem o krystalicznej barwie i swego rodzaju kobiecej kruchości i wrażliwości. Piosenki przez nią śpiewane „Frankfurter Allgemeine” określił mianem „jazzowych kwiatów o głębokich korzeniach”.

W programie płyty „De Profundis”, poza premierowymi piosenkami, znalazły się interpretacje takich utworów jak Kołysanka Rosemary Komedy i Dziwny jest ten świat Niemena, a także tematy z dorobku Bułata Okudżawy i... Dolly Parton.

Mimo tak ogromnego rozrzutu gatunkowego, wszystkie utwory zebrane tu udało się scalić wspólnym mianownikiem, jakim jest charakterystyczny sposób interpretacji wokalnej i świetnie dopracowane aranżacje instrumentalne. Artystce towarzyszy grono sprawdzonych już instrumentalistów oraz muzyk prestiżowego NDR Big Band, saksofonista Sebastian Gille, a nagrań dokonano w RecPublica Studio w Lubrzy.

W wokalistyce Natalii Mateo dostrzeżemy elementy słowiańskiego folkloru, wpływy amerykańskiego jazzu i fascynację poetyckimi balladami. Maniera wokalna, jaką dysponuje artystka, doskonale sprawdza się zarówno w otwierającej płytę ludowej Bandosce, jak w autorskich piosenkach (Elegia pielgrzyma, Unsound, Prayer i niemal awangardowa Eksplozja paranoja).

Zaskakuje wersja I Will Always Love You, piosenki Dolly Parton bardziej jednak znanej dzięki interpretacji Whitney Houston. Mamy bowiem do czynienia z jednym z najbardziej dynamicznych fragmentów płyty, wyposażonym w szybkie tempo i ognistą partię gitary.

Mniej przekonuje ograna w ostatnich latach do bólu Kołysanka Rosemary. Trudno tu bowiem doszukać się elementów wybiegających poza schematy znane z setek rozmaitych wykonań tego tematu. Nie robi większego wrażenia manieryczne, niemal pastiszowe potraktowanie Dziwny jest ten świat, mogące być odebrane jedynie jako osobliwa ciekawostka.

Zastanawia mnie, dlaczego artystka tak oszczędnie dawkuje nam swoje własne kompozycje. To one bowiem na obu dotychczasowych jej albumach w dużej mierze
decydują o ich atrakcyjności. Autorska pieśń Prayer należy do najciekawszych fragmentów całej płyty. Połamana rytmicznie, pełna ekspresji, niepokojąca, trzymająca w napięciu, a do tego genialnie opracowana instrumentalnie.

Drugi album Natalii Mateo wydany przez ACT to mimo kilku dynamicznych uniesień (I Will Always Love You, Eksplozja Paranoja) płyta zdecydowanie bardziej wyciszona i klimatyczna. 

Autor: Robert Ratajczak