Do You Hear Me?

Ida Sand

Nazywana przez krytyków „Białą Królową Soulu XXI wieku”, szwedzka wokalistka i kompozytorka Ida Sand dysponuje wyjątkowym głosem i od lat wypracowanym sposobem interpretacji. Po wypełnionej utworami z dorobku Neila Younga płycie „Young At Heart” (2015) i albumie „My Soul Kitchen” będącym wyrazem jej wielkiej miłości do muzyki soul, artystka ze Sztokholmu przygotowała album wypełniony wyłącznie jej autorskimi piosenkami.

Złożony z dziesięciu różnorodnych, bogato zaaranżowanych nowych piosenek, nagrany w sztokholmskim Stureparken Studio album „Do You Hear Me?” jest najbardziej osobistą z dotychczasowych płyt Idy Sand. Mimo iż mamy do czynienia z utworami reprezentującymi szeroki wachlarz stylistyczny, wszystkie piosenki zgodnie z tytułem płyty, dotyczą relacji międzyludzkich: miłości, przyjaźni, partnerstwa, pożegnań i tęsknoty za drugą osobą.

Album otwiera bardzo przebojowy i melodyjny, utrzymany w konwencji zabarwionej folkiem ambitnej piosenki pop utwór Wasted on the Youth. Burning to zabarwiona soulem i bluesem piosenka ozdobiona pełnokrwistą bluesową solówką gitary i stylową oprawą organów. Duży potencjał przebojowości kryje w sobie też przypominająca najlepsze czasy Randy Crawford, świetnie zaaranżowana, fun­kująca kompozycja Now Is Not the Time.

Na płycie nie zabrakło oczywiście ballad. Pierwszą z nich jest przejmująca piosenka tytułowa z kapitalną stylową partią elektronicznego piana Wurlitzera. Drugą – mogąca wywoływać skojarzenia z estetyką nagrań Stevie’ego Wondera, ozdobiona solówką harmonijki ustnej gościnnie grającego w tym tworze Matsa Öberga, senna, nasycona soul­em Waiting. W tej kategorii mieści się też utrzymana w relaksacyjnym klimacie Sweet Child, melodyjna miłosna ballada Too Close for Comfort oraz kapitalna Let Go.

W czysto soulowym Don’t Run Away mamy okazję posłuchać potężnie brzmiącej sekcji dętej tworzonej przez szwedzko-chorwackiego trębacza Gorana Kajfeša i saksofonistę Pera „Ruskträska” Johanssona. Kameralna intymna i melancholijna piosenka Go Be with Her zaśpiewana przy akompaniamencie fortepianu, stanowi piękne zakończenie płyty.

Autor: Robert Ratajczak