Duo

Raczkowski & Kostka

Pianista Franciszek Raczkowski i skrzypek Mikołaj Kostka to muzycy młodzi, choć już w jakiejś mierze w Polsce rozpoznawalni – pierwszy za sprawą niezłej płyty jego tria pt. „Apprentice” z 2016 roku, a drugi ze względu na aktywność w zespole Follow Dices. Grupa ta ma na swoim koncie album „Eternal Colors” i z Kostką występuje w nim również Raczkowski. Nie są to więc debiutanci, ale ich duetowa płyta – pierwsza nagrana przez nich w takim składzie – została wsparta przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu „Jazzowy debiut fonograficzny”.

Autorem bądź współautorem większości utworów był pianista i on w krótkim komentarzu na okładce odnosi się do faktu, że muzyka na albumie kojarzy mu się z błogością czasów dzieciństwa. To trafne odniesienie – jest ona rozrzewniona, przyjazna, urodziwa, chwilami lekko nostalgiczna. Treści te podane są w sposób prostolinijny, ale nie prosty. Wręcz przeciwnie – w pracy instrumentalnej Kostki i Raczkowskiego usłyszymy maestrię i wrażliwość nie tylko artystyczną, ale i techniczną. Trudno mi jednak doszukać się na ich płycie czegoś więcej aniżeli ładnych muzycznych epizodów, które pozbawione są realnych opowieści i prawdziwych emocji. Postrzegam ich utwory jako precjoza, które poza połyskiwaniem i pozorną głębią nie oferują wartych zapamiętania wrażeń. Tematy się powtarzają, partie solowe pozbawione są ciężaru emocjonalnego, kunsztowna forma stara się przesłonić nieciekawe treści.

Płytę Kostki i Raczkowskiego traktuję więc jako szkic, z którego muzycy być może wywiodą na koncertach, bądź kolejnych albumach, sztukę mniej przewidywalną, bogatszą, bardziej otwartą i... po prostu ciekawszą.

Autor: Maciej Krawiec