For

The Claudia Quintet

I’m So Fickin’ Cool; August 5th, 2006; Be Happy; This Too Shall Pass; Rug Boy; For You; Rainy Days/Peanut Vendor Mash-up; Three Odes: Admiration
Muzycy: John Hollenbeck, perkusja, instr. perkusyjne, preparacje elektroniczne; Matt Moran, wibrafon; Ted Reichmann, akordeon; Chris Speed, klarnet, saksofon tenorowy; Drew Gress, kontrabas

Claudia Quintet, którego główną siłą sprawczą jest  perkusista, posługujący się także elektronicznymi preparacjami John Hollenbeck, brzmi jak żaden inny zespół. Spowodowane jest to tyleż oryginalnym instrumentarium (wibrafon, akordeon, klarnet) jak i dość egzotycznymi w muzyce improwizowanej wpływami. Otóż wyraźnie w muzyce amerykańskiego kwintetu słychać fascynacje muzyką repetytywną, czy jej poprzednikiem, balijskim gamelanem. Z wdziękiem i polotem muzycy łączą ostinatowe frazy z jazzową improwizacją i groove’ową, a chwilami po prostu rockową grą sekcji rytmicznej. Klarnet Chrisa Speeda może czasem kojarzyć się z bałkańską muzyką ludową, kiedy jednak sięga po tenor słychać, że to jazzman z krwi i kości.

Drew Gress nie tylko tworzy ostinatowe figury rytmiczne, ale również gra sola, wtedy rolę rytmiczną przejmują wibrafon i akordeon.
Muzyka to świeża, pełna uroku i stosunkowo „łatwo przyswajalna”, choć o żadnych gestach pod publiczkę nie można tu mówić.
 

Autor: Marek Romański