Henryk Wars Songbook

Hołownia/Pulcyn

Pianista Bogdan Hołownia wziął na warsztat tematy Henryka Warsa, czołowego twórcy przedwojennych przebojów, muzyki filmowej, jednego z „ojców” polskiego jazzu. Twórczością tego kompozytora Hołownia fascynował się od dawna, zgłębiał jego utwory, wykonywał je na koncertach, teraz postanowił nagrać je na płycie.

Słuchając albumu odniosłem wrażenie, że podczas pracy nad projektem artysta działał wg jednego podstawowego założenia: trzymać się jak najbliżej oryginału. I rzeczywiście, w przeciwieństwie do innych podobnych opracowań – a było ich naprawdę sporo – Hołownia nie próbuje odczytywać tej muzyki na nowo, szukać w niej „drugiego dna”, uwspółcześniać jej na siłę – stawia na prostotę, elegancję, komunikatywność. Elementem pierwszoplanowym każdej interpretacji jest linia melodyczna. Hołownia pokazuje nam ją niemal w pierwotnej postaci, eksponuje jej naturalną urodę, czasem wprowadza drobne ozdobniki, lekko wzbogaca harmonię. Zachowuje też ogólny klimat utworów – kolejne numery, utrzymane w wolnych lub umiarkowanych tempach, brzmią nastrojowo, czasem, jak w oryginale, nieco sentymentalnie. Solówki obu wykonawców są powściągliwe i zgrabnie wpasowane w narrację. Album jest bardzo jednolity w charakterze – minimalistyczna” konwencja (zredukowana ekspresja, podobne tempa, wyrównana dynamika) została utrzymana od początku do końca. Konsekwentna postawa lidera dobrze służy muzyce, choć chwilami brakowało mi odrobiny urozmaicenia i lekkiego dystansu do „materiału źródłowego”.

Płyta skierowana przede wszystkim do fanów piosenek Warsa i miłośników swingującej ballady.

Autor: Bogdan Chmura