Jazzpo!

Jazzpospolita

„Jazzpo!” to czwarta pełnowymiarowa płyta założonej w Warszawie w 2008 roku grupy. Podobnie jak na wcześniejszych albumach, Jazzpospolita kroczy ścieżką rozpiętą między postrockiem, a lekkim fusion. Dominują niespieszne tempa, leniwa atmosfera, momentami pojawia się pewien patos. Tak oto otwierające album Balkony zaczynają się niczym Tortoise, Pogadanka to zrelaksowany jazz-rock, podobnie jak silnie przesycone ilustracyjnym klimatem Opary. Na swój sposób filmowo wypada także bodaj najprzystępniejszy i najżywszy na płycie, singlowy Motor, motor, motor, natomiast Widzieliśmy ich trzy dni temu wnosi ducha psychodelicznego, funkującego jamu. W wielu utworach (choćby w Locie) pojawiają się sentymentalne, fortepianowe motywy, przywołujące echa skandynawskiego jazzu. Całkiem ładnie prezentuje się kameralna impresja Jedno jabłko mniej.

Nie sposób odmówić członkom Jazzpospolitej erudycji, solidnego wykonawstwa i bardzo przyzwoitej, dopracowanej produkcji, ale całości brakuje wyrazu. Muzyka, choć chwilami przekonuje swą nastrojowością, wciąż wypada zbyt letnio, zbyt mało w niej wigoru i niekiedy razi banalnymi dramaturgicznymi chwytami. Z pewnością wśród miłośników błogiego, niezobowiązującego postrocka czy jazz-rocka znajdzie wielu amatorów – na co wskazują generalnie dobre, a momentami wręcz entuzjastyczne recenzje. Ja niestety nie mogę się z nimi zgodzić. Zespół zbyt często odwołuje się do tego bieguna owych gatunków, do którego jest mi najdalej – naznaczonego rzewnym klimatem, podniosłością, rozwlekłością.

Autor: Łukasz Iwasiński