Live

R+R=NOW

Koncert! Muzyka grana na żywo! W tej sytuacji doceniam nawet te wszystkie dialogi i żarciki artystów między utworami, na które publika odpowiada gromkim śmiechem, które przypominają o tym ludzkim wymiarze nagrania i istnieniu publiczności. A przed nią nie byle kto, bo Robert Glasper i jego, jak sam to określa, supergrupa. Na scenie wielcy klawiszowcy i producenci w jednym (Glasper, Terrace Martin), wierny basista Glaspera (Derrick Hodge), amerykańska gwiazda trąbki (Christian Scott aTunde Adjuah), perkusista od Esperaldy Spalding (Justin Tyson) i mniej aktywny, ale działający z gwiazdami DJ i producent (Taylor McFerrin).

Czy supergrupa oznacza z miejsca muzykę więcej niż wybitną? Raczej nie – i rzadko w historii tak się zdarzało. Natomiast to świetny pretekst, by bez intelektualnego zadęcia zaserwować czyste „wy­miatanie”. „W czasach, kiedy każdy nagłówek opowiada o koszmarach i nowych powodach do obaw, potrzebujemy muzyki, która zripostuje to swoją bezpośredniością, werwą i sercem. Potrzebujemy R+R=NOW” – pisze o swoim projekcie wytwórnia Blue Note. I tak tu właśnie jest. Beztroskie, absolutnie współczesne, podlane neo-soulem fusion, w którym roi się od syntezatorów, perkusja cyka na hip-hopową modłę, a mistyczną aurę roztacza przepuszczony przez vocoder, kojący wokal oraz potraktowana licznymi efektami, tnąca niczym brzytwa trąbka.

Idąc tropem nowego trendu wśród nagrań live, znalazło się tu kilka zaskakująco krótkich momentów, tworzących studyjną wręcz aurę. Nagranie koncertowe rozpoczyna sześciominutowy Respond prezentujący wszystkie silne punkty grupy. Po nim wchodzi soulowy Been on My Mind oraz cover utworu rapera Kendricka Lamara How Much a Dollar Cost. Oba jeszcze krótsze i z singlowym potencjałem – świetnie się do nich wraca w oderwaniu od całego występu.

A dalej zaczyna się już koncert pełną gębą. Change of Tone, w którym po zwartej, elektrycznej części Glasper pozwala sobie na humorystyczne solo na fortepianie. Po serii słownych żarcików zespół odpala największą dla mnie bombę. Perspectives/Postpartum to pokaz pełnej mocy supegrupy. I nie chodzi wcale o wariackie solówki, ale o potęgę brzmienia i zgranie wszystkich jej elementów na najwyższym poziomie. O syntezatorowe wariactwa, a do tego porcję rapu poety i aktora z kręgu Spike’a Lee – Omara Hardwicka. Płytę kończy 25-minutowy kolos Resting Warrior, w którym można nasycić się czysto jazzowym, żywiołowym graniem.

Autor: Barnaba Siegel