Moscow @ 3 A.M.

Igor Butman Big Band With Special Guest Wynton Marsalis

Russian Passion; That’s All; Dirty Dozen; Nevalyashki; Take the „A” Train; The Bells Rang in Novgorod; Mirage; We’ll Be Back; Moscow at 3 A.M.; Little Finale
Muzycy: Igor Butman, saksofon tenorowy i sopranowy; Oleg Grymov, saksofon altowy, klarnet, flet; Konstantin Safyanov, saksofon altowy, flet; Dmitry Mospan, saksofon tenorowy i sopranowy, klarnet basowy; Paweł Żulin, Vladimir Galaktionov, trąbka; Alexander Ageev, Mihaił Gilin, puzon; Anton Baronin, fortepian; Vitaly Solomonov, kontrabas; Eduard Zizak, perkusja; i inni; gość specjalny: Wynton Marsalis, trąbka

To pianista Mikołaj Lewinowski (Nick Levinovsky) w tym projekcie dyryguje i jest kompozytorem wszystkich utworów. Wszystkich poza oczywiście Take the A Train, ale do tego utworu zrobił znakomitą aranżację. Zwracają w niej uwagę special chorusy, precyzja grania saksofonów i jasne brzmienie trąbek i puzonów. Czyste i klarowne jest długie solo Wyntona Marsalisa. Gra on nie tylko w Take the A Train, ale możemy go usłyszeć jeszcze w trzech utworach. Pozostali soliści też są świetni, oczywiście wszystkie sola bandleadera zawsze zwracają uwagę.

Jeśli chodzi o sam program, to kompozycje Lewinowskiego mają nieco zawiłe formy. Często stosuje on powtarzanie dwu i czterotaktów, które choć logiczne z punktu widzenia muzyki, nie zawsze budują napięcie. Wiele tu ciekawych miejsc, a jednak zdarza się, że muzyka nie ma tego „uderzenia”, które mają renomowane big bandy. Być może w nagraniu jest zbyt mało bębnów? Zbyt mała dynamika? Jeżeli byśmy porównywali te nagrania z płytami amerykańskimi (a wiadomo, że Rosjanie występowali na wspólnym koncercie z big bandem Wyntona Marsalisa), to są jakieś szczegóły przemawiające na korzyść tych ostatnich, ale bardzo trudno byłoby wyjaśnić, co to dokładnie jest. Tak zwany feeling, może praca sekcji rytmicznej, pewność i czystość grania instrumentów blaszanych?

W każdym razie nagrania znajdujące się na płycie robią świetne wrażenie. Bigband Igora Butmana to zespół klasy światowej, a płyta z oryginalnym repertuarem i udziałem Wyntona powinna zwrócić uwagę wszystkich jazzfanów. 

Autor: Ryszard Borowski