Music On Canvas For Rafał Bujnowski

Sławek Jaskułke

To już druga, znana mi, płyta solowa Sławka Jaskułke nagrana na fortepianie w stroju niższym (428 Hz), niż obowiązu­jący (440-443 Hz). Barwa instrumentu jest łagodniejsza  i cieplejsza od tradycyjnie ko­jarzonej ze współczesnymi fortepianami. W całości autorska muzyka pianisty jest inspirowana obrazami Rafała Bujnowskiego. Pod ich wpływem powstały osobiste, nasycone wewnętrzną ekspresją, kompozycje. Pod względem estetycznym można je uznać za odwołania do romantyzmu i impresjonizmu muzycznego, a nawet do twórczości popularnej. Ale takie spostrzeżenie okazuje się być tylko pierwszym wrażeniem. W rzeczywistości muzyka Sławka Jaskułke wykracza poza wspomniane estetyki.

Pianista ma swój, w pełni ukształtowany język muzyczny, w którym jest miejsce dla delikatnej, transowej motoryki, wielokrotnych repetycji (obecnych w produkcjach chilloutowych) oraz kształtowania szerokich fraz melodycznych. Obok wymienionych cech wypowiedzi pojawiają się: rubata, ekspozycje rejestrów fortepianu i cała paleta środków artykulacyjnych. Nigdy jednak wymienione środki wykonawcze nie są przerysowane, a użyte najczęściej w dynamice od piano do mezzoforte, skłaniają do uważnego podążania za powstającą narracją. Faktycznie styl Sławka Jaskułke wymyka się prostemu zaszufladkowaniu. Jego wykonania, nasycone silnymi emocjami, łamią konwencje interpretacyjne, a kompozycje umieszczone na krążku, mimo różnic fakturalnych, harmonicznych i kolorystycznych, są spójne pod względem wyrazowym. Świadczy to o świadomej i przemyślanej wizji artystycznej.

Autor: Piotr Kałużny