My Soul Kitchen

Ida Sand

Nazywana przez krytyków „Białą Królową Soulu XXI wieku”, Ida Sand dysponuje wyjątkowym głosem i od lat wypracowanym sposobem interpretacji. Swój czwarty album (kolejny po wypełnionej utworami Neila Younga płycie: „Young At Heart”, 2015) „My Soul Kitchen”, artystka przygotowała wraz z formacją saksofonisty Magnusa Lindgrena, Stockholm Underground. Na płycie znajdziemy nowe piosenki śpiewającej i grającej na fortepianie Idy Sand oraz jej własne wersje utworów m.in. Ala Greena, Stevie’ego Wondera, Raya Charlesa i grupy Cree­dence Clearwater Revival.

O ile trzy poprzednie albumy wokalistki oscylowały wokół jej fascynacji jazzem, folkiem i muzyką pop, „My Soul Kitchen” jest wyrazem jej miłości do muzyki soul i estetyki charakterystycznej dla wytwórni Motown i Stax Records. Sand zbliża się tu do stylistyki Arethy Franklin, zaszczepiając w poszczególne utwory pierwiastki funku i r’n’b.

Potrafi „dać czadu” (Take Me to the River, Born on the Bayou), ale umie też prawdziwie wzruszyć podczas nostalgicznych ballad w rodzaju przepięknej autorskiej I Have Nothing Left for You. Świetnie wypada Please Don’t Hurt My Baby Stevie’ego Wondera z rytmicznymi cytatami z duetu kompozytora z Paulem McCartneyem: What’s That You’re Doing („Tug Of War”, 1982).

Zespół towarzyszący artystce zdaje się być spełnieniem jej marzeń i muzycznych oczekiwań. Formacja Stockholm Underground prowadzona przez uznanego kilka lat temu w Szwecji jazzowym muzykiem numer jeden, Magnusa Lindgrena, doskonale sprawdza się w tej konwencji. Jeśli dodamy do tego duet w jednym z utworów (If You Don’t Love Me), z Nilsem Landgrenem (producentem całej płyty), udział w nagraniach znakomitego gitarzysty Oli Gustafssona, otrzymamy album będący znakomitą wizytówką szwedzkiej artystki. 

Autor: Robert Ratajczak