One Is The Other

Billy Hart Quartet

„One Is The Other” to drugi album kwartetu Billy’ego Harta nagrany dla wytwórni ECM. Krążek zawiera osiem zróżnicowanych stylistycznie utworów – siedem kompozycji napisanych przez trzech muzyków kwartetu (Hart, Turner, Iverson) oraz standard spółki autorskiej Rodgers/Hammerstein Some Enchanted Evening.

Charakterystycznym czynnikiem muzyki prezentowanej przez ten zespół jest w moim odczuciu stylistyczny pomost łączący nowoczesny język dzisiejszego jazzu z tradycyjną formułą głównego nurtu. Szczególnie zauważalny jest tu ukłon w stronę cool jazzu i Trzeciego Nurtu. Sugeruje to już utwór otwierający album – kompozycja Marka Turnera – Lennie Groove, nawiązująca do klimatu wielkiego klasyka cool jazzu – Lennie’ego Tristano. Jest to niezwykle intrygujący utwór o gęstej quasi bachowskiej linii melodycznej, wykonanej w dwugłosie na saksofonie i fortepianie, z ciekawą linią basową, zagrany w metrum nieparzystym (5/4).

Kontrastuje z nim ballada Maraschino napisana przez pianistę Ethana Iversona. Brzmi ona bardzo oszczędnie i melancholijnie, z zachowaniem przestrzeni.

Kompozycje lidera posiadają bardziej rozwinięte struktury rytmiczne, co nie jest zaskoczeniem. Nie oznacza to bynajmniej, że zawierają oszałamiające solówki perkusji. Billy Hart, podobnie jak pozostali muzycy jego kwartetu, skupia się na wspólnym procesie tworzenia subtelnej i wyrafinowanej muzyki. Niekiedy pojawiają się momenty otwartej gry w tempie rubato z dużą dozą swobody (Amethyst).

Kolejnym ukłonem w stronę klasyki, niekoniecznie jazzowej, jest swingujący utwór Marka Turnera Sonnet for Stevie napisany w hołdzie dla Stevie’ego Wondera.

Pewnym zaskoczeniem może wydać się obecność musicalowego songu Some Enchanted Evening. Jednak jego aranżacja i mistrzowskie, zgoła niestandardowe wykonanie, rozwiewa wszelkie wątpliwości.

Utworem zamykającym ten niezwykle ciekawy album jest kompozycja Iversona Big Trees, będąca swobodną parafrazą bebopowych standardów typu rhythm changes.

„One Is The Other” stanowi udaną próbę stworzenia oryginalnej muzyki inspirowanej różnymi stylami, wyrażonej indywidualnym językiem wybitnych artystów. Słychać tutaj ogromną kulturę muzyczną, doświadczenie, zgranie i　współpracę pokoleniową weterana jazzu Billy’ego Harta z młodszymi jazzmanami.

Autor: Zbigniew Wrombel