Piano Equation

Matthew Shipp

Niewielu jest pianistów jazzowych, których gra ma charakter absolutnie unikatowy. Zaledwie o niewielkiej grupie muzyków można powiedzieć, że wypracowali własny, oryginalny muzyczny język. Matthew Shipp zalicza się do tego elitarnego grona. Tworząc i występując jako lider, kompozytor i sideman zasłużył na miano jednego z najbardziej interesujących pianistów w całej historii muzyki improwizowanej. Jego dotychczasowa twórczość rozpięta jest pomiędzy zakorzenieniem w bopie i free, a przekraczaniem gatunkowych ram i poszukiwaniem nowych dróg ekspresji. Muzyka Shippa brzmi, jak gdyby dokonywał ekstrakcji rozmaitych nurtów, a następnie korzystając z uzyskanych esencji włączał do swojej gry po kilka równocześnie.

Nowy solowy album amerykańskiego pianisty inauguruje katalog wydawnictwa powołanego do istnienia przez wieloletniego współpracownika Shippa – perkusistę Whita Dickeya. Albumy nagrywane w pojedynkę to najlepszy sprawdzian kreatywności artysty. Taka formuła bezlitośnie obnaża wszelkiego rodzaju niedostatki – od braków technicznych po wybujałe ego, które prowadzi do przekombinowania i zanudzenia słuchacza. Shipp ani przez moment nie zawodzi. Od początku do końca zdaje się być całkowicie pochłonięty muzyką. Rozwija wiele równoległych wątków z wprawą poruszając się między nimi. Kompozycje często podążają w nieoczywistych kierunkach, bo i zawiera się w nich całe bogactwo tradycji pianistycznej od klasyki i jazzu, aż po awangardę i muzykę współczesną. Pianista nie rozgranicza poszczególnych nurtów i gatunków. Pod palcami spaja je w jedną, kompletną muzyczną wypowiedź, jedyną w swoim rodzaju, fascynującą metapianistykę.

Shipp, choć ma świadomość całej muzycznej historii, nie ogląda się na nią z rozrzewnieniem. Zdecydowanie patrzy w przyszłość i tam też umiejscawia swoje dźwięki. To płyta godna polecenia słuchaczom otwartym na niebanalne poszukiwania. 

Autor: Rafał Zbrzeski (Radio Kraków)