Returnings

Jakob Bro

Jakob Bro to muzyk obdarzony niesłychaną wrażliwością. Na przestrzeni lat zdołał wypracować własny, charakterystyczny język wypowiedzi, dzięki czemu jego gra jest rozpoznawalna już od pierwszych dźwięków, a jednocześnie, paradoksalnie, doskonale wpisuje się w estetykę wytwórni ECM, z którą muzyk ten jest związany od lat. Nim w 2015 roku wydał jej nakładem debiutancki krążek „Gefion”, pojawił się na płytach tej wytwórni dwukrotnie: jako członek kwintetu Tomasza Stańki oraz z grupą Paula Motiana.

Trudno nie zauważyć wpływu, jaki miała na jego muzykę współpraca z tymi charyzmatycznymi liderami, szczególnie wyraźnie słychać zaś fascynację poetyką Stańki. Jakob pozostaje też pod wyraźnym wpływem gry Billa Frisella, który towarzyszył mu na płycie „Time”. Nie jest to jednak zarzut – mimo tego muzyka Bro pozostaje charakterystyczna i oryginalna, a jego sposób gry niepowtarzalny i wyjątkowy.

„Gefion” to płyta, do której Jakob na „Returnings” powraca, jednocześnie kontynuując rozpoczęte na niej wątki i dopisując kolejne rozdziały niedokończonych opowieści. Zaprosiwszy do współpracy muzyków, którzy towarzyszyli mu na debiutanckim krążku: kontrabasistę Thomasa Morgana i perkusistę Jona Christensena, wzbogacił skład o legendarnego już trębacza duńskiego Palle Mikkelborga, który współpracował swego czasu z samym Milesem.

Mikkelborg doskonale odnalazł się w stylistyce, jaką zaproponował Bro, i podążając za jego wrażliwością wniósł do kompozycji gitarzysty nową jakość, zarazem uświadamiając słuchaczowi obeznanemu z debiutanckim krążkiem, iż właśnie tego w muzyce duńskiego gitarzysty dotychczas brakowało. Oniryczną, miękką barwą trąbki wspaniale podkreślił tematy i wydobył melodykę, której istnienia dotychczas można się było jedynie domyślać. Długie, wychodzące z ciszy dźwięki, pięknie uzupełniły kompozycje Jakoba – dwie, znane już z „Gefion”, i dwie nowe. Na krążku znalazły się ponadto trzy utwory napisane przez Mikkelborga, w tym jedna we współpracy z liderem projektu, oraz Hamsun, charakterystyczne duo gitary i kontrabasu. Wyjątkowa jest tu też kompozycja tytułowa, najgęstsza i najbardziej mroczna ze wszystkich, nasuwająca skojarzenia z „Bitches Brew”. „Returnings” to piękna, choć niekiedy wymagająca skupienia i nie zawsze najłatwiejsza w odbiorze płyta.

Autor: Konrad Żywiecki