Roma

Enrico Rava, Joe Lovano

Pod koncertowym krążkiem „Roma” podpisało się dwóch liderów: Enrico Rava i Joe Lovano. Obaj muzycy mają w swoim dorobku wiele znakomitych albumów, obejmujących szerokie spektrum stylów – od free przez post-bop, aż po liryczny, balladowy mainstream. Na najnowszej płycie postanowili podążać drogą nowoczesnego jazzu środka, co absolutnie nie znaczy, że „Rome” jest albumem nieciekawym czy przewidywalnym. Muzycy po istniejącym szlaku poruszają się na swój własny, pełen wdzięku sposób, co z pewnością ułatwia im przewaga w repertuarze kompozycji własnych.

Dwóm liderom towarzyszy znakomity zespół, i zarówno Rava, jak i Lovano wydają się świetnie zdawać sobie z tego sprawę, pozostawiając swoim partnerom sporo miejsca w pięciu rozbudowanych utworach (z czego ostatni jest właściwie połączeniem trzech różnych kompozycji). Szczególną uwagę przykuwa lekki, niewymuszony sposób gry pianisty. Giovanni Guidi swobodnie prowadzi narrację, stosuje otwarte podejście do dźwięków i nie ogranicza się do zwyczajnego akompaniamentu. Dezron Douglas i Gerald Cleaver również należą do grona muzyków bezkompromisowo przekraczających utarte schematy, co dodaje muzyce napięcia.

Dużą rolę w brzmieniu tego albumu odegrały ostatnie poszukiwania Lovano, które zaprowadziły saksofonistę w dość abstrakcyjne rejony muzyczne („Trio Tapestry”, 2018). Płynne, rozmyte, mocno impresjonistyczne partie instrumentów dętych obecne są również i tutaj, choć zestawione z dużo bardziej konkretną pracą sekcji dają zupełnie inny efekt. Obok jazzu o lirycznym europejskim zabarwieniu i post-bopowych elementów stanowią tylko jeden z kolorów użytych przez artystów do stworzenia muzyki.

Autor: Rafał Zbrzeski (Radio Kraków)