Wytwórnia: Warner 2564673448

Santo Spirito Blues

Chris Rea

  • Ocena - 3

Dancing My Blues Away; Rock and Roll Tonight; Never Tie Me Down; The Chance of Love; The Last Open Road; Electric Guitar; Money; The Way She Moves; Dance with Me All Night Long; Think Like a Woman; You Got Lucky; Lose My Heart in You; I Will Go On

Muzycy: Chris Rea, gitara, śpiew; i inni

Ma do nas przyjechać Chris Rea w lutym tego roku, więc ucieszyłem się, gdy wpadła mi ręce jego nowa płyta. Chris Rea czasem nudził, czasem przysmucał, czasem kołysał – nadal robi to z uczuciem i nadal go za to lubimy. Wszystko robi z umiarem, jest człowiekiem z drugiej linii, z drugiego planu – nie wywołuje skandali obyczajowych, nie za daleko nas porywa swymi piosenkami – idealny środek.  Kiedyś jeden z moich przyjaciół powiedział, że ma wszystkie jego płyty i że jedzie ich słuchać. Myślał, że zajmie mu to kilka dni, okazało się, że po dwu godzinach miał dość. Wszystko tam było i jest takie samo – głos, repertuar, nastrój, klimat, teksty, aranżacje z sekcją dętą i z lekkim smuteczkiem. Stylistycznie przypomina mi to Dire Straits, Marka Knopflera solo, J.J. Cale’a , a chwilami i paru wykonawców z amerykańskiego Południa.

Chris Rea nie zejdzie poniżej poziomu odrzucenia płyty, i nie wzniesie się do poziomu zachwytu.

Kilka razy, gdy go teraz słuchałem, myślałem, że już to znam, ten utwór, tamtą kompozycję, że to jakiś cover, przeróbka. Ale gdy chciałem się upewnić, wtedy kompozytor trochę zmienił nutki, zrobił stop pauzę, zmienił tonację, i już to było coś innego. Z jego piosenkami nie jest tak, że gdy je włączysz, to myślisz, że ktoś już to kiedyś napisał. Nie, Chris Rea to zdolny sternik i zarządca naszymi zmysłami pamięci.

Podoba mi się tu kilka piosenek, na przykład The Last Open Road, a przede wszystkim Dance with Me All Night Long – taki szybki temacik, oparty na tanecznym, rozkołysanym bluesie, z ładnym dialogowaniem gitary, utwór, który rozwija się w bardzo dobrym kierunku i robi wrażenie.

Zajrzałem do tekstów, szczególnie do jednego, zatytułowanego Money. Czy może Chris Rea ma jakieś nowe spojrzenie? Nowe nie jest, ale zgrabnie ujęte: „Wszystko zależy od pieniędzy, ile ich możesz mieć. To wszystko zależy od pieniędzy. Miej tyle, ile chcesz…”.

Chris Rea ma 60 lat (rocznik 1951), jest Brytyjczykiem, piszą o nim, że ma „husky voice”, czyli ochrypły głos. „Santo Subito Blues” to jego 25 płyta, a dwa największe przeboje to On the Beach z roku 1986 i Road to Hell z 1989.

I na koniec jeden rym ode mnie: „wszystko mi pasowało, tylko bluesa było mało”.

Autor: Marek Gaszyński

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm