Songs From The Heart

Ewa Cybulska

I Thought About You; God Bless the Child; Speak Low; Blue Gardenia; Too Close for Comfort; Triste; Willow Weep for Me; I’m Beginning to See the Light; What a Difference a Day Makes; Fine and Mellow; Imagine
Muzycy:  Ewa Cybulska, śpiew; Gabriel Jonas, fortepian; Piotr Rodowicz, bas; Sebastian Frankiewicz, perkusja

Ewa Cybulska jest cenioną wokalistką jazzową, specjalizującą się w interpretacjach standardów z domieszką muzyki latynoskiej. Dużą część życia spędziła w Ameryce, zatem jej muzyczna wrażliwość na dźwięki i język jazzu ukształtowała się w sposób naturalny. Zdobyła solidne wykształcenie muzyczne, najpierw uczyła się gry na wiolonczeli, a następnie ukończyła studia na Wydziale Jazzu w Concordian University w Montrealu. Później przeniosła się do Los Angeles, gdzie koncertowała w klubach jazzowych, współpracowała z wieloma znanymi muzykami (m.in. Billym Higginsem, Alanem Broadbentem), błyszczała na festiwalach w San Francisco, Nowym Orleanie i Santa Barbara. W połowie lat 90. wróciła do Polski i podjęła współpracę z czołowymi muzykami naszej sceny jazzowej. Nie rezygnowała też z wyjazdów do USA, odnosząc tam kolejne sukcesy.

Jej najnowsza płyta zawiera standardy, ale nie są to – i dobrze – te najbardziej osłuchane. Album zamyka – już prawie standard – Imagine Lennona; prosta interpretacja tego utworu, pozbawiona ozdobników i napięć, robi duże wrażenie. Uwagę zwraca też temat Kurta Weilla Speak Low, który Ewa Cybulska potraktowała niekonwencjonalnie; słynny temat został wyposażony w żywe tempo i latynoskie rytmy. Wokalistka świetnie się czuje zarówno w utworach dynamicznych (Tonight About You, God Bless the Child, Too Close for Comfort), gdzie bardzo sprawnie posługuje się scatem, jak i w bluesach i balladach (poruszający Blue Gardenia).

Jej interpretacje, idealne pod względem technicznym, pozostają w jakimś sensie klasyczne, nie próbują wychodzić poza konwencję wyznaczoną przez repertuar. W tę linię bardzo dobrze wpisuje się zespół towarzyszący wokalistce, ze słowackim pianistą Gabrielem Jonasem na czele. Całość na pewno przypadnie do gustu miłośnikom „czystego jazzu”, natomiast poszukiwacze bardziej współczesnych wrażeń mogą poczuć lekki niedosyt. Trochę szkoda, że nie zadbano o bardziej nowoczesną stronę graficzną albumu.

Autor: Bogdan Chmura