Tchaikovsky

Kruglov-Sooäär Quartet

Utwory Piotra Czajkowskiego stanowią doskonałą kanwę dla rozmaitych przeróbek i improwizacji. Są melodyjne, rytmiczne, łatwo zapadające w pamięć, a przede wszystkim – rozpoznawalne. Któż by nie potrafił zanucić Walca kwiatów z baletu „Dziadek do orzechów” albo Tańca małych łabędzi z „Jeziora łabędziego”?

Muzycy z rosyjsko-estońskiego zespołu Kruglov-Sooäär Quartet, zdając sobie sprawę z potencjału muzyki Czajkowskiego, stworzyli szereg jazzowych improwizacji na temat jego najsławniejszych dzieł orkiestrowych („VSymfonia”), fortepianowych („I Koncert fortepianowy”), baletowych („Dziadek do orzechów”, „Jezioro łabędzie”) i operowych („Eugeniusz Oniegin”).

Płytę otwiera żywiołowy, energetyczny Walc kwiatów. Gitara elektryczna (Jaak Sooäär) wraz z perkusją (Tanel Ruben) i kontrabasem (Mihkel Mälgand)  tworzą tu pulsującą, rytmiczną podstawę dla swobodnych improwizacji saksofonu (Alexey Kruglov). Nastrój zmienia się całkowicie wraz z kolejnym utworem. Jazzowa interpretacja „V Symfonii” Czajkowskiego wykorzystuje materiał trzech części tego dzieła (Andante, Allegro con anima i Andante cantabile), zaś nad całością unosi się duch  powagi i zadumy. W następnych dwóch improwizacjach (Taniec małych łabędzi, Taniec wieszczki cukrowej) wchodzimy w klimat beztroski i dowcipny. Mogłoby się wydawać, że  melodia nieśmiertelnej wieszczki została już wykorzystana na wszelkie możliwe sposoby i że nie można z niej wycisnąć nic więcej. Nieprawda! Humorystyczny efekt, jaki  wywołuje brzmienie ustnika saksofonu, na którym gra Alexey Kruglov sprawia, że jest to jedna z najbardziej oryginalnych  improwizacji, jakie powstały na ten temat. Innym olśnieniem okazuje się przepiękna wariacja na temat Pieśni jesiennej, w której zachowany został melancholijny nastrój oryginału i urocza, zapadająca w pamięć melodia.

Największe atuty albumu to jego oryginalność i różnorodność. Poszczególne improwizacje nie są napisane „na jedno kopyto”, każda w tej samej estetyce. Przeciwnie, mamy tutaj cały kalejdoskop różnych środków, bogactwo nastrojów: od wyrafinowanego liryzmu („V Symfonia”, „Pieśń jesienna”), poprzez energetyzujący, pobudzający do życia rytm (Walc kwiatów) po groteskowy dowcip (Taniec wieszczki cukrowej).

Kruglov-Sooäär Quartet zabiera słuchacza w ekscytującą podróż, pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji i niespodzianek. W tej podróży nie sposób się nudzić.

Autor: Aleksandra Andrearczyk