The Complete Columbia Album Collection

Miles Davis

Wydany na jesieni 2009 roku box Milesa Davisa „zawiera 52 tytuły i łącznie aż 70 krążków! Po niedawnej, wystrzałowej reedycji dzieł wszystkich The Beatles, to przedsięwzięcie wydawnicze przebija rozmiarem wszystko tego typu, a już na pewno w kategorii jazzu. Po słynnej serii dziesięciu 3-7 kompaktowych boksów, integrujących wszystkie nagrania w wybranych okresach, firma Columbia „poszła na całość” i zaoferowała w jednym pudełku w cienkich tekturowych okładkach wszystkie płyty, jakie firmował Davis pod szyldem Columbii w okresie od 1955 do 1985 r., kiedy nagrywał wyłącznie dla Columbii lub Sony Music.

Pewien chronologiczny wyjątek stanowi włączenie do zwartej kolekcji nieco zapomnianego albumu „In Paris Festival International de Jazz; May 1949”, poszerzonego o dwa niepublikowane utwory. Wtedy to Davis odbył pierwszą podróż do Europy, gdzie przyjmowano go entuzjastycznie, a towarzyszyli mu na scenie: James Moody - ts, Tadd Dameron - p, Barney Spieler - b i Kenny Clarke - dr. Innym, niepublikowanym wcześniej dokumentem z trasy europejskiej  jest krążek DVD „Live In Europe ’67” (jedyny w zestawie materiał wideo) zawierający rejestrację z dwóch występów kwintetu Davisa w Sztokholmie i Karlsruhe. Jak na mistrzowską formację przystało (Wayne Shorter - ts, Herbie Hancock - p, Ron Carter - b, Tony Williams - dr), podobny repertuar koncertu grywany w tamtym okresie, przedstawili w wyraźnie odmienny sposób. Można się naocznie przekonać, jak rodziła się ta unikalna interakcja między członkami grupy Davisa, choć on sam wydawał się być jakby ponad nią.

Znakomita większość kompaktów zawiera oryginalny materiał, jaki znajdował się jeszcze na płytach winylowych, lecz repertuar niektórych tytułów został rozszerzony, i tak do „Quiet Nights” dodano dwa utwory, które ukazały się wcześniej na składankach. Podwójny „At Plugged Nickel” zawiera oryginalną sekwencję utworów z koncertu, a wszystkie one pojawiły się w pełnym wymiarze, bez wcześniejszych edytorskich wyciszeń. Materiał z występu septetu Davisa (Gary Bartz - ss, Keith Jarrett, Chick Corea - keyb, Dave Holland - b, Jack DeJohnette - dr, Airto Moreira - perc) podczas angielskiego festiwalu rockowego na wyspie Wight był dotychczas dostępny tylko w okrojonej formie na potrójnej składance z udziałem innych zespołów, lub w pełnym wymiarze na DVD „Electric Miles” wydanym kilka lat temu. Utworzono więc nowy tytuł „Isle Of Wight”, zawierający pełną wersję koncertu w wersji audio i taki włączono do niniejszego zestawu. Wreszcie podwójny album „We Want Miles” wzbogacono o trzy utwory pochodzące z rzadkiej koncertowej płyty „Miles! Miles! Miles!”, wydanej wcześniej wyłącznie w Japonii.

Poszczególne kompakty, w zremasterowanej formie (w sensie audio), zostały opakowane w tekturowe okładki w stylu używanym przez wydawców japońskich. Na okładkach zamieszczono reprodukcje z oryginałów jakie znajdowały się na płytach winylowych. W pudełku o niemonstrualnych rozmiarach oprócz kompaktów znajduje się jeszcze 250-stronicowa książka z biograficznym esejem (w trzech językach) pióra Frederica Goaty’ego, rzadkimi fotosami, memorabiliami, pełną dyskografią z odnośnymi komentarzami Francka Bergerota i indeksem wszystkich utworów.

Powyższe szczegóły są istotne dla kolekcjonerów maksymalistów, również dla tych, którzy pragną odświeżyć zbiory zredukowanym objętościowo cackiem. Natomiast dla rozpoczynających przygodę z jazzem, pragnących zgłębić fenomen maestrii Davisa i prześledzić ewolucję jego koncepcji artystycznych, jest to kuszący (również ceną rzędu 170 EUR) sposób wejścia w posiadanie swego rodzaju jazzowej Biblii w wersji limitowanej.

Mniej wtajemniczonym należy przypomnieć, że znajdą w unikalnym zestawie albumy, które decydująco wpłynęły na rozwój jazzu i wytyczały obszar jazzowego idiomu. Mamy więc w zbiorze uznaną za bezapelacyjnie najwspanialszą płytę jazzową wszech czasów „Kind Of Blue”, której doskonałość i piękno dostrzegły jednomyślnie już dwa pokolenia fanów i krytyków; tego można słuchać bez końca! Kolejne tytuły, które zdobyły najwyższe oceny, a może tylko minimalnie ustępowały kunsztem artystycznym, jak „Miles Ahead”, „Milestones”, „Miles Smiles”, „Bitches Brew”, „On The Corner”, „Agharta” i „Aura”, stanowiły punkty zwrotne w kształtowaniu oblicza jazzu w różnych okresach, a niekiedy, jak w przypadku trzech ostatnich pozycji, wyprzedziły epokę.

Nie można też zapomnieć o cudownym potraktowaniu przez hipnotyczną trąbkę Davisa klimatów hiszpańskich w „Sketches Of Spain”, przy niezwykle harmonijnym wtórowaniu orkiestry Gila Evansa, kojącego nastrojem i urokiem albumu „In a Silent Way”, odmalowaniu bokserskich emocji w ścieżce muzycznej do filmu „Jack Johnson”, czy wreszcie futurystycznym szkicu jazzu przyszłości przedstawionym na koncertowym albumie „Pangaea”, jakby desperacko rzuconym przez mistrza przed pięcioletnią przerwą w działalności artystycznej. Na brak wrażeń nie można narzekać przy każdej pozycji.

Hasło noszone w klapach na pamiętnym Jazz Jamboree ’83 z udziałem Davisa jest nadal aktualne: „We Want Miles!”.

Autor: Cezary Gumiński