The Lost Tuba

LXMP

Równolegle z omawianą powyżej płytą nagraną z towarzyszeniem Uchihashiego światło dzienne ujrzał album dokumentujący spotkanie rodzimego duetu z perkusistą i wibrafonistą Chadem Popple (fanom avant-rocka znanym przede wszystkim z grupy Gorge Trio). To krążek bardziej zróżnicowany od „Broken Strings”. Najkrócej rzecz ujmując można by rzec, że dostajemy porcję podszytego groteską free-rocka – z licznymi jednakże odwołaniami do różnych wątków jazzowej tradycji. Zważywszy na mały skład, mamy tu zaskakujące bogactwo brzmień – oprócz swych podstawowych instrumentów panowie sięgają po elektryczne piano, elektroniczne efekty, dęciaki. Udanie łączą energetyczne, jazgotliwe paroksyzmy z subtelniejszą sonorystyką. I tak, hałaśliwe rytmiczne szarże równoważą dźwiękami wibrafonu czy tkanymi przez perkusistów nerwowo rozedrganymi, acz delikatnymi sieciami. Mimo swego rozwichrzenia muzyka jest w miarę ustrukturyzowana i konsekwentnie, w przemyślany sposób rozwijana.

Momentami skomplikowane, nieco funkujące, nasycone psychodelicznym klimatem struktury brzmią niczym odbita w krzywym zwierciadle wariacja na temat Hancockowskiego Sextant. Z kolei pojawiający się – jakkolwiek z rzadka – saksofon przywołuje aylerowsko-brotzmannowski klimat. Płytę zamyka flirt z zaskakująco lekkim w kontekście reszty materiału funky-soul-jazzem, niepozbawionym jednak eksperymentalnego rysu. W sumie – formacja potrafi połączyć bezpretensjonalną radość grania, surrealistyczne zacięcie z odpowiednią dyscypliną. Wkrótce mają się ukazać kolejne dwa, również nagrane z zacnymi gośćmi, krążki LXMP.

Autor: Łukasz Iwasiński