The Lyric

Jim Tomlinson featuring Stacey Kent

Manha de Carnival; Corcovado;  I’ve Grown Accustomed to His Face; If I Were a Bell; I Got Lost in His Arms; What Are You Doing the Rest of Your Life?; Cockeyed Optimist; My Heart Belongs to Daddy; The Surrey With the Fringe on Top; Outra Vez; Jardin D’Hiver; Something Happens to Me; Stardust
Muzycy: Jim Tomlinson, saksofon tenorowy; Stacey Kent, śpiew, gwizdanie; David Newton, fortepian; Dave Chamberlain, kontrabas; Matt Skelton, perkusja

Trzeci autorski album instrumentalisty Jima Tomlinsona o przewrotnym tytule „The Lyric” (2006) jest wyrazem jego słabości do pięknych piosenek. Jak sam tłumaczy: „nie znajduję bardziej znaczącej formy dla wyrażenia siebie niż zagranie ballady, której poezja tekstu rozbrzmiewa we mnie i przewodzi moim muzycznym frazom”. „The Lyric” jest także hołdem złożonym żonie i wieloletniej zawodowej partnerce, Stacey Kent, która swoim urzekającym głosem pobudziła te liryki do życia.

Wydawnictwo brytyjskiego saksofonisty zainaugurowało istnienie jego własnej wytwórni Token i od razu zostało zauważone – uhonorowano je tytułem Albumu Roku 2006 w przyznawanych jeszcze do niedawna BBC Jazz Awards. Odbierając to zaszczytne wyróżnienie cztery lata temu Tomlinson ogłosił, że Stacey podpisała właśnie kontrakt z wytwórnią Blue Note. Niewątpliwie był to wielki postęp w ich wspólnej karierze – Jim prawie zawsze towarzyszy żonie na jej albumach, również jako aranżer i producent.

Efektem współpracy z prestiżowym wydawcą był nie tylko nominowany do Grammy „Breakfast On The Morning Tram” (2007), gdzie Tomlinson zadebiutował jako kompozytor, czy doskonale przyjęty, zaśpiewany w całości po francusku „Raconte-Moi” (2010, Złota Płyta we Francji i Niemczech). W tym roku Blue Note wznowiła także wyprzedany już w 2008 r. omawiany tu album „The Lyric”.

Utwory, jak zawsze dobrane z  wielką starannością, bronią się same. Płytę otwiera instrumentalna bossa nova Manha De Carnaval. Duch Jobima przewija się przez cały album – w Corcovado, Quatra Vez, czy Jardin D’Hiver, utworze Karen Ann Zeidel. Na płycie znajdziemy także nieśmiertelne standardy, jak My Heart Belongs to Daddy Cole Portera, I Got Lost in His Arms Irvinga Berlina czy Stardust Hoagy Carmichaela. Co ciekawe, kompozycję  Michaela Legranda What Are You Doing the Rest of Your Life? amerykańska wokalistka zaśpiewała już na wcześniejszym swoim albumie „The Boy Next
Door” (2003) – tyle, że po francusku.

Na „The Lyric” każdy utwór jest urzekająco opowiedzianą historią, wydobytą na światło dzienne przez dobrze sprawdzony już skład muzyków. Aksamitny głos Stacey Kent jak zwykle ujmuje prostotą wykonania, bez karkołomnych popisów wokalnych. Romantyczne frazy saksofonu tenorowego Tomlinsona, nieodparcie przywołujące na myśl Stana Getza, przeplatają się z oszczędnymi akordami fortepianu (David Newton). Całość oparta na zgrabnie współdziałającej sekcji rytmicznej (Dave Chamberlain i Matt Skeleton), to przemiły zestaw wysmakowanych dźwięków.

Autor: Patrycja Długoń