The Unforgettable NHOP Trio Live

NHOP

The Bach Piece; Memories; The Song Is You; Lines; A Nightingale Sang in Berkeley Square; You and the Night and the Music; My Little Suede Shoes; NHOP Presentation; I Skovens Dybe Stille Ro; Jeg Gik Mig Ud en Sommer-dag; (Our) Love Is Here to Stay
Muzycy: Niels-Henning Orsted Pedersen, kontrabas; Ulf Wakenius, gitara; Jonas Johan-sen, perkusja

W kwietniu tego roku minęły dwa lata od przedwczesnej śmierci wybitnego duńskiego kontrabasisty Nielsa-Henninga Orsteda Pedersena, zwanego przez przyjaciół po prostu NHOP lub Wikingiem, a czasem żartobliwie człowiekiem o niekończącym się nazwisku. Jego odejście było niespodziewanym ciosem dla wszystkich.
Niels Pedersen swoją karierę rozpoczął w wieku zaledwie 15 lat akompaniując różnym artystom amerykańskim przyjeżdżającym do Danii lub mieszkającym w Kopenhadze. Byli to między innymi Johnny Griffin, Bud Powell, Sonny Rollins i Dexter Gordon. Światowa kariera NHOP rozpoczęła się od współpracy z Oscarem Petersonem. Członkiem zespołu słynnego pianisty został dzięki rekomendacji samego Raya Browna, poprzedniego basisty Petersona.

Mimo wieloletniej współpracy z Petersonem i innymi amerykańskimi muzykami Pedersen nie stracił swej tożsamości narodowej. Po długich trasach za oceanem, chętnie wracał do Kopenhagi, gdzie realizował swoje projekty, najczęściej z muzykami skandynawskimi. Był silnie związany z duńską tradycją i kulturą, co niejednokrotnie podkreślał i z czego był dumny.
Wydany teraz pośmiertnie album jego tria zawiera materiał z dwóch koncertów nagranych w 1999 roku. Utwory są bardzo zróżnicowane stylistycznie: od impresji na temat Bacha, poprzez standardy jazzowe, po opracowania skandynawskich melodii ludowych. Już pierwszy utwór – The Bach Piece – pokazuje wielki kunszt i wirtuozerię lidera. Jest to krótka, ale błyskotliwa miniatura muzyczna oparta na fragmentach Menueta II z pierwszej suity na wiolonczelę solo. Pedersen wykonuje ten utwór również bez akompaniamentu. Jego bas, jak zwykle, brzmi śpiewnie i czytelnie. Wykonanie – po prostu perfekcyjne.

W kolejnych utworach trio basisty stopniowo rozkręca się. Świetnie gra zarówno gita-rzysta szwedzki Ulf Wakenius, jak i bardzo muzykalny, subtelnie grający duński perkusista Jonas Johansen. Zespół brzmi dobrze zarówno w klasycznych standardach, takich jak My Little Suede Shoes czy You and the Night and the Music, jak i w kompozycjach orygi-nalnych oraz opracowanych przez lidera skandynawskich piosenkach ludowych. Szczególnie przypadła mi do gustu ulubiona przez Pedersena ballada A Nightingale Sang in Berkeley Square, którą artysta prezentował już na wcześniejszych płytach.

Dla mnie NHOP był wielkim artystą, którego błyskotliwa technika gry i muzykalność pomogły podwyższyć poziom gry na kontrabasie, wypromować ten instrument i podnieść go do rangi instrumentu solistycznego. Wielka szkoda, że nie usłyszymy już jego nowych projektów. Należy mieć tylko nadzieję, że istnieją jeszcze nagrania archiwalne z jego muzyką, które prędzej czy później ujrzą światło dzienne.

Autor: Zbigniew Wrombel