Trans-Fuzja

Bauer/Bałdych /Duchnowski/Konrad

Archiwalne, podchodzące z grudnia 2012 roku nagranie osobliwego kwartetu na fortepian, perkusję, skrzypce i wiolonczelę to ciekawostka, przedstawiająca zderzenie doświadczonych przedstawicieli świata muzyki improwizowanej oraz jazzu. A może coś więcej niż ciekawostka?

Będzie to lekki szok dla fanów ostatnich płyt Bałdycha i miłe zaskoczenie dla miłośników jego dawnych, elektrycznych eskapad. Słychać tu drobne nawiązania do jego bardziej sentymentalnego, pejzażowego grania, ale dominuje ognista energia, delikatnie tylko podlana elektrycznymi dodatkami.

Bardziej wybija się to, co robi Andrzej Bauer. Ostre, momentami przesterowane brzmienie wiolonczeli łatwo pomylić początkowo z gitarą elektryczną. Bauer posługuje się zupełnie innym frazowaniem i myśleniem. Dzięki temu, zamiast prostej namiastki fusion, mamy ciekawą, wyrastającą z muzyki klasycznej bitwę dwóch smyczkowych instrumentów. Ta elektryczna furia przynosi mocne wrażenia.

To oczywiście zasługa także pozostałej połowy kwartetu. Z jednej strony czujna gra Konrada, która nieraz wchodzi w zaskakujące rejony free i gry intuicyjnej. Z drugiej strony zręczna przeplatanka Duchnowskiego, raz z fortepianem, a raz z całą paletą elektronicznych barw, od pejzażowego tła przez głębokie basy po dobrze dopasowany arsenał dźwięków z rejonów noise’u. 

Autor: Barnaba Siegel