Two Roses

Avishai Cohen Gothenburg Symphony Orchestra

Urodzony w 1970 roku izraelski kontrabasista, wokalista i kompozytor Avishai Co­hen słynie z charakterystycznego brzmienia swego instrumentu i muzyki opartej na orientalnych motywach i zwartych rytmach. Współpracował z największymi tuzami jazzu, jak Chick Corea, Herbie Hancock, Roy Hargrove, Paquito D’Rivera, Bobby McFerrin czy Danilo Pérez. Jednak największy sukces osiągnął jako lider własnych formacji, zarówno tria z Shaiem Maestro i Markiem Guilianą, a następnie z Nitai Hershkovitsem i Danielem Dor, jak i większych składów. Od zawsze zafascynowany rytmem, tworzy muzykę będącą fuzją jazzu oraz brzmień afrykańskich, latynoamerykańskich i arabskich, a jego pełne nieskomplikowanej melodyki kompozycje podawane w orientalnej manierze poruszają zarówno miłośników muzyki etnicznej jak zwolenników jazzu.

Zdaje się iż Avishai Cohen osiągnął wszystko, czego pragnąć może muzyk, a jednak pozostało mu do zrealizowania jedno wielkie marzenie. Mimo że już w roku 2013 na płycie „Almah” jego triu towarzyszył klasyczny kwartet kameralny, a w roku 2016 w ramach tournée „An Evening with Avishai Cohen” występował wraz z małymi orkiestrami, wymarzył sobie nagranie płyty z dużą orkiestrą. Cohen marzenie to zrealizował w styczniu 2020 roku, a więc tuż przed wybuchem pandemii.

Nagrany z potężnym, monumentalnie brzmiącym 92-osobowym składem Gothenburg Symphony Orchestra pod dyr. Alexandra Hansona, album „Two Roses” przynosi program złożony zarówno z nowych opracowań autorskich kompozycji Cohena, jak i za­aranżowanych na orkiestrę tematów Edena Ahbeza (słynny Nature Boy) i Thada Jonesa (A Child Is Born) oraz utworów tradycyjnych i ludowych (tytułowy Two Roses izraelskiego kompozytora Mordechaia Ze’iry, latynoska Puncha Puncha, Arab Medley i Morenika).

W składzie tria poza liderem słyszymy azerskiego pianistę Elchina Shirinova i perkusistę z New Jersey, Marka Guilianę. Mimo wielu słyszanych na płycie partii solowych na „Two Roses”, wszyscy artyści tworzą jeden zwarty, wieloosobowy organizm dźwiękowy.

Tytuł płyty symbolizuje połączenie jazzu z muzyką symfoniczną oraz improwizującego tria z orkiestrą. Oba te gatunki niezauważalnie przeplatają się tworząc zupełnie nową estetykę. Znajdziemy tu zarówno nostalgię i refleksyjne pełne zadumy tematy, jak dynamikę i żywiołowość.

Avishai Cohen nie jest tak wybitnym wokalistą, jak basistą i kompozytorem. Jednak słyszany w kilku utworach (czasem elek­tro­ni­cznie przetworzony) głos artysty ma za zadanie uwolnić emocje i zabarwić muzykę warstwą tekstową.

Pełna osobistych emocji i ekspresji izraelskiego kompozytora fuzja jazzu i muzyki symfonicznej, jaką odkrywamy na jego nowej płycie, poraża swym majestatem i potęgą, a jednocześnie przynosi wiele wręcz przebojowych motywów. Taki znajdziemy choćby w When I’m Falling, utworze który z powodzeniem mógłby znaleźć się na playliście niejednej komercyjnej stacji radiowej.

Autor: Robert Ratajczak