Wytwórnia: ECM 2692 (dystrybucja Universal)
Children of Flint
Combat Breathing
Night and Day
Touba
Drummer’s Song
Augury
Configurations
Uneasy
Retrofit
Entrustment
Muzycy:
Vijay Iyer - fortepian
Linda May Han Oh - kontrabas
Tyshawn Sorey - perkusja
Recenzja opublikowana w Jazz Forum 4-5/2021
Vijay Iyer jest postacią szczególną na jazzowej scenie, bo choć znane są w historii jazzu postacie związane nie tylko z muzyką, to trudno znaleźć przykład muzyka, który ma też akademickie i popularyzatorskie osiągnięcia w naukach ścisłych i humanistycznych. Artysta urodzony w Stanach, posiada hinduskie korzenie. Iyer należy do ścisłej światowej czołówki pianistów jazzowych prezentując imponującą technikę, bardzo szerokie horyzonty muzyczne i inwencję twórczą.
Jako intelektualista Iyer przejawia znaczną wrażliwość na współczesne przemiany i problemy społeczno-polityczne, co nierzadko znajduje odzwierciedlenie w jego muzyce. Nie inaczej jest tym razem, gdy szereg tytułów jego kompozycji nawiązuje do aktualnych wydarzeń. Muzykę można oczywiście interpretować na różne sposoby i nie zawsze zamysł autora musi wytwarzać w wyobraźni słuchacza podobne doznania. Tak czy inaczej interpretowana pianistyka Iyera porusza od lat do głębi, nie jest nigdy przeciętna, czy biegnąca głównym nurtem.
„Uneasy” to drugi album – po „Break Staff” – nagrany przez
trio Iyera dla oficyny ECM. Lider zmienił skład grupy – na perkusji gra jego
stary kompan Tyshawn Sorey, zaś na kontrabasie Linda Oh – niezwykle uzdolniona Australijka chińskiego pochodzenia.
Ten skład zapewnił grę fantastycznie zintegrowaną, komplementarną i pełną
energii. Wprawdzie dominującą rolę w grze zespołu odgrywa oczywiście fortepian, ale pulsujący bas i niespokojne bębny wyraźnie podkreślają
swą obecność. Rola akompaniatorów nie jest prosta, bo znaczna część repertuaru
bazuje na nieparzystych i nieswingujących rytmach. Iyer zaproponował osiem
utworów własnych oraz interpretacje Night and Day (Cole’a Portera)
i Drummer’s Song (Geri Allen).
Niedawna śmierć pianisty McCoy Tynera spowodowała, że będący dotąd wyraźnym indywidualistą Iyer jakby lekko uległ wpływowi stylistyki nieobecnego już mistrza, a także nieżyjącej, oryginalnej pianistki Geri Allen. To oddziaływanie mentorów jest szczególnie wyczuwalne w takich utworach jak standard Night and Day, czy w zmyślnej formie ronda Touba. Faktura wypowiedzi Iyera pozostaje jednakże zawsze bardziej ażurowa niż u Tynera. Nawet po paśmie bardzo intensywnych fortepianowych fraz Iyer potrafi po mistrzowsku wyciszyć atmosferę, jak w solowej refleksji Augury, czy zespołowo rozwijanych Uneasy i Retrofit . W utworach Children of Flint i Touba zachwycają piękne sploty linii fortepianu i kontrabasu. Linda Oh serwuje zachwycające energią i estetyką sola w temperamentnych Combat Breathing, Drummer’s Song i Configurations. Imponuje nie tylko dynamiczne granie tria, bo melancholijna ballada Entrustment urzekającym pięknem zamyka płytę.
Autor: Cezary Gumiński