Ella w kinach!

Na nasze ekrany wchodzi film dokumentalny Lesilie’ego Woodheada „Ella Fitzgerald: Just One of Those Things”

Film ten miał światową premierę w maju 2019 roku. Oficjalna polska premiera odbędzie się 31 stycznia br. w warszawskim kinie Luna. „Ella Fitzgerald: Just One of Those Things” pokazany zostanie w okresie od lutego do kwietnia w kilkunastu miastach Polski, m.in.  w Bielsku-Białej, Częstochowie, Katowicach, Gdańsku, Gdyni, Katowicach, Łodzi, Poznaniu i Warszawie.

Ela Fitzgerald była 15-letnią dziewczyną z ulicy, kiedy wygrała konkurs talentów w 1934 roku w Apollo Theatre w Harlemie. W ciągu kilku miesięcy stała się gwiazdą. „Ella: Just One of Those Things” to niezwykła podróż przez sześć dekad pokazująca w jaki sposób jej wysublimowany głos, przekształca tragedie które przeżyła i problemy jakie napotkała, w radość. W filmie wykorzystano niepublikowane wcześniej zdjęcia i nieznane wywiady, aby w pełni opowiedzieć historię jej muzyki i ożywić Ellę – czarną kobietę, która robi karierę w obliczu wszechobecnego i przerażającego rasizmu.

Oto Ella, której świat nigdy nie znał – niezłomna, zamyślona, zabawna i olśniewająca muzyczna innowatorka. Film pokazuje także zaangażowanie Elli w wojnę o prawa obywatelskie. Bada też wewnętrzne konflikty, które zawsze prześladowały tę wyjątkowo zamkniętą w sobie kobietę: walkę o pogodzenie pragnienia adoracji z tęsknotą za domem, za mężem i synem. W czasach, gdy była największą gwiazdą na świecie, jej pianista i przyjaciel Oscar Peterson powiedział, że ​​Ella jest „najbardziej samotną kobietą na świecie”. Ale jak mówi Jamie Cullum: „jej muzyka jest jednym z powodów, dla których warto być na tej planecie”.

W sobotę 15 czerwca 1996 roku era śpiewającego jazzu odeszła wraz ze śmiercią Elli Fitzgerald. Była ostatnią z czterech największych jazzowych wokalistek (oprócz Billie Holiday, Sarah Vaughan i Carmen McRae), która wyrażała najbardziej płodny okres w historii wokalistyki jazzowej. Ella była obdarzona nadzwyczajnym głosem i zdolnościami, które dały o sobie znać, gdy miała ona zaledwie 16 lat i wstąpiła do The Chick Webb Orchestra w 1935 roku.

Z dorobkiem przekraczającym 200 nagranych albumów, najlepiej czuła się w kompozycjach pisanych przez Lorenza Harta, Richarda Rodgersa, George’a Gershwina czy Cole’a Portera. Żaden inny wykonawca jazzowy oprócz niej nie zdobył 13 statuetek Grammy, nikt inny nie wygrał w kategorii najlepsza wokalistka jazzowa trzy razy z rzędu. Znakomicie czuła się w wolnych, nastrojowych kompozycjach. Także jej wyjątkowa technika „scatowania” sprawiała, iż Ella pracowała z wieloma utalentowanymi muzykami, którzy doceniali i podziwiali jej nadzwyczajny dar wyrażania emocji śpiewem. To zachwyt nad jej głosem sprawił również, że Ella pojawiła się w kilku filmach. Ostatnie lata życia spędziła w odosobnieniu, cierpiąc na niewydolność serca oraz na cukrzycę, której komplikacje wymogły amputację obu nóg.

Organizatorami cyklu Kino Jazz są: agencja Musicine i Fundacja EuroJAZZ.