Jazzombi!e

Bartosz Stawiarz

Koncertami w Warszawie i Lublinie zespoły Pink Freud i Lao Che rozpoczęły wspólną trasę.

Nie jest to zwykła trasa. Oprócz autorskich setów koncertowych, muzycy obydwu formacji również razem. Alternatywne, ciągle poszukujące swojego brzmienia Lao Che oraz Pink Freud, czyli jazz najwyższej próby, zagrany z punkowym pazurem, spotkają się na jednej scenie. 

8.03.2014 WARSZAWA, Klub Stodoła
9.03.2014 LUBLIN, Klub Graffiti
14.03.2014 KRAKÓW, Klub Studio
15.03.2014 KATOWICE, MegaClub
16.03.2014 POZNAŃ, CK Zamek
21.03.2014 ŁÓDŹ, Dekompresja
22.03.2014 OPOLE, NCPP
23.03.2014 WROCŁAW, Klub Eter

Więcej informacji wkrótce na www.laoche.art.pl oraz www.pinkfreud.pl

Informacja o zespołach:

PINK FREUD
Pink Freud założony w roku 1998 przez Wojtka Mazolewskiego - gitara basowa, tworzą wybitni instrumentaliści i soliści. Tomasz Duda - saksofon, Adam Milwiw-Baron - trąbka, elektronika, Rafał Klimczuk - perkusja. Kwartet ten stał się obecnie najgorętszym muzycznym towarem eksportowym polskiej kultury. Entuzjastyczne recenzje krytyków potwierdziła swym licznym przybyciem publiczność podczas niezliczonych koncertów w kraju i zagranicą m.in. Japonia, Meksyk, Chile, Argentyna, Peru, Maroko, Niemcy, Austria, Belgia, Francja, Portugalia, Włochy, Węgry, Szwecja, Słowenia, Słowacja, Czechy, Ukraina, Rumunia. Zespół ma na koncie wiele prestiżowych nagród m.in. tytuł płyty roku 2010 programu 3 Polskiego Radia dla albumu o tytule "Monster of Jazz"; trzykrotne zwycięstwo w prestiżowej ankiecie JazzTop miesięcznika Jazz Forum w kategorii najlepszy zespół elektryczny w latach 2010, 2008 oraz 2007; Jazzowy Oscar przyznawany przez stowarzyszenie Melomani; Yach na festialu Yach Film 2005 w kategorii „Inna Energia” za teledysk do utworu "Come as you are"; Grand Prix festiwalu Yach Film 2007 za teledysk do utworu "Dziwny jest ten Kraj" otwierający album "PUNK FREUD"; nagroda na festiwalu Northernwave w Islandii za teledysk do utworu "Dziwny jest ten Kraj".

Pink Freud to nie tylko muzyka. Zespół miał okazję kilkukrotnie z powodzeniem skomponować ścieżkę dźwiękową do filmów niemych. Projekt, który odbił się największym echem to "Mocny Człowiek" w reżyserii Henryka Szaro. Entuzjastycznie przyjęta premiera filmu z muzyką Pink Freud, wykonywaną na żywo, miała miejsce w The Barbican w Londynie w roku 2011. W niedalekiej przyszłości możemy się spodziewać kolejnego filmu, tym razem będzie to dokument ukazujący kulisy pracy nad albumem "Horse & Power". Równolegle wydany zostanie koncert z trasy "Horse & Power" w formie audiowizualnej BlueRay. Na www.pinkfreud.pl można zobaczyć najświeższe teledyski, które zespół regularnie tworzy.

Przełom 2013/2014 to czas wydania reedycji ostatniego albumu Horse&Power wzbogaconego o dodatkowe dotąd niepublikowane utwory zarejestrowane podczas sesji Horsse&Power. W tym samym czasie zespół oddaje się pracy nad dużymi projektami na rok 2014. Wiosenna, ogromna, wspólna trasa z zespołem Lao Che, studyjna praca nad kolejnym albumem oraz próby do spektakularnego muzyczno-wizualnego show inspirowanego twórczością najwybitniejszych pionierów muzyki elektronicznej - duetu Autechre. Mimo tak dużej ilości pracy Pink Freud regularnie odwiedza swoich fanów koncertując w Polsce i Europie a aktualne daty koncertów i informacje o albumach dostępne są na www.pinkfreud.pl.

LAO CHE
Lao CHe powstje w roku 1999. Muzyka Lao Che to zbitka wielu naleciałości stylistycznych. Na płycie „Gusła", wszystko ma za zadanie oddać atmosferę zamierzchłych czasów, okresu średniowiecza i historycznych relacji rodem z kresów. Podano to w mieszance nowoczesnych brzmień co uatrakcyjnia i ujednolica charakter muzyki zespołu, która miałaby być sugerowana obecnemu słuchaczowi. Należy spodziewać się tekstów o charakterze archaicznym, wiele neologizmów i zapożyczeń z kultury wschodnich Słowian znalazło tutaj swoje miejsce. Jest to dziwny zlepek kulturowy, o dość ciemnym i tajemniczym koncepcie, związanym z Gusłami, czyli obrzędem wywoływania duchów. Całość zabrudzono wstawkami sampli, oraz szumami radiowymi co nadaje muzyce oryginalnego charakteru. Jest to autentyczna i niecodzienna płyta, która powinna zainteresować słuchaczy szukających w muzyce czegoś więcej niż rytmu i melodii.

Pomysł na drugą płytę zespołu „Powstanie Warszawskie” pojawił się już podczas końcowego etapu prac nad płytą Gusła. Przez długi czas dojrzewał i nabierał kształtów. W połowie 2003 roku zespół zaczął tworzyć muzykę, która ma odzwierciedlać 10 obrazów (najbardziej znamiennych dla tego zrywu wydarzeń). Płyta została nagrana w wyposażonym w stare sprzęty studio Obuh. Do nagarań użyto przede wszystkim starych mikrofonów pamiętających lata 60-tę czy nawet lata 30-ste. Płyta Powstanie Warszawskie ukazuje się nakładem wytwórni ARS MUNDI w marcu 2005 roku.

W 2008 roku kierując się zmysłem artystycznym i zdrowo pojętą ambicją postanowiliśmy aby trzecia płyta Lao Che nie powielała koncepcji i schematów poprzednich dokonań. Zaadoptowana metodyka działania wykluczała stworzenie kolejnego koncept albumu. Trzecia płyta ukazuje nasze zainteresowania samym muzykowaniem - stąd zupełnie inna aura otacza całą produkcję, jej przygotowywanie, kompozycję i realizację. Radość z dźwięku. Radość z rytmu. Radość z brzmienia. Całość nagrania została zrealizowana w technice analogowej.

Wykorzystano studia Polskiego Radia (S-3, S-4) wraz całym archaicznym zapleczem zapisu taśmy magnetycznej. Inspirowani po części muzyką cyrkową, a i również starymi polskimi kreskówkami przywołaliśmy radosne wibracje, pobudzające do ruchu i elektryzującego odbioru. W warstwie lirycznej pojawia się autorska wizja Spiętego, w której odzwierciedla on współczesny świat człowieka, jego relacje społeczne i religijne. Teksty groteskowe w swoim wyrazie mają oddać słabości i ułomności ludzkiej natury. Tytuł płyty „Gospel” oddaje karykaturalną wizję rzeczywistości.

W marcu roku 2010 zespól wyda swoją czwartą płytę „Prąd Stały / Prąd Zmienny” tym razem naprawdę bez konceptu. Każda piosenka to odrębna opowieść. Teksty są pełne wciągających, często absurdalnych historii, w których nie brakuje zabaw słownych charakterystycznych dla twórczości Spiętego.

Na czwartym w dorobku zespołu krążku gitary elektryczne ustąpiły nieco miejsca klawiszom.