Jean-Luc & Clara Ponty w Ostrowie Wlkp.

Kwartet wybitnego skrzypka oraz jego córki – pianistki i wokalistki wystąpi 7 marca na koncercie z cyklu „Jazz w Muzeum”

W 126. edycji ostrowskiego cyklu wystąpi legendarny francuski skrzypek Jean-Luc Ponty, który zagra ze swoim kwartetem. To jeden z największych skrzypków świata nie tylko w historii jazzu. Ponty niekwestionowanym kreatorem kultowej stylistyki jazz-rocka, ale uważa się go za artystę, który równie dobrze porusza się w stylistyce klasyki, swingu, jak i nowoczesnego jazzu. Jego płyty sprzedały się w milionach egzemplarzy. Współliderem kwartetu jestjego córka pianistka i wokalistka –  Clara Ponty.  

W Ostrowie zespół wystąpi w następującym składzie:
Jean-Luc Ponty - skrzypce
Clara Ponty - fortepian, śpiew
Guy Nsanguè Akwa - kontrabas
Damien Schmitt - perkusja.

Jean-Luc Ponty urodził się on w Avranches, 29 września 1942 roku w rodzinie muzycznej. Jean-Luc okazał się „cudownym dzieckiem”. W wieku 16 lat został przyjęty do słynnego Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris, które ukończył po dwóch latach z najwyższym wyróżnieniem. Następnie został członkiem orkiestry symfonicznej Concerts Lamoreux. W międzyczasie ojciec nauczył go grać  na klarnecie, ale Jean-Luc już wtedy poznawał tajniki jazzu słuchając Milesa i Coltrane’a. Z czasem podjął decyzję o opuszczeniu orkiestry, by w pełni oddać się muzyce jazzowej. Początki były trudne, gdyż w tym czasie postrzegano skrzypce jako instrument, który nie wpisuje się w kanon nowoczesnej muzyki jazzowej. Ponty jednak bardzo wyróżniał się spośród innych muzyków, grał odważnie, jak nikt do tej pory. Krytycy stwierdzili wówczas, że Ponty był pierwszym skrzypkiem, którego gra okazała się tak ekscytująca, jak saksofonisty. Natomiast legenda skrzypiec Stuff Smith powiedział o Pontym – że „jest jak kiler, gra jazz na skrzypcach tak, jak Coltrane na saksofonie”.

W 1964 roku Jean Luc wydał swój debiutancki solowy album „Jazz Long Playing”. Następną płytą był album „live” z koncertu w Bazylei z roku 1966 pt. „Violin Summit”. W koncercie „ na szczycie” zagrali herosi jazzowych skrzypiec Stéphane Grappélli i Stuff Smith. W 1967 roku John Lewis z The Modern Jazz Quartet zaprosił Ponty’ego do występu na Monterey Jazz Festival. Pierwszy w historii amerykański występ Jean-Luca zaowocował kontraktem płytowym z wytwórnią World Pacific:( płyty „Electric Connection” z Big Bandem Geralda Wilsona oraz  „Jean-Luc Ponty Experience” z Triem George’a Duke’a).W 1969 roku Jean-Luc wraz Frankiem Zappą nagrał kultowy album „Hot Rats”.Frank Zappa napisał również i zaaranżował dla Ponty’ego szereg genialnych utworów, m.in. do solowego albumu Jeana-Luca „King Kong”(Blue Note). W 1972 roku Elton John zaprosił Ponty'ego do współpracy przy swoim albumie z hitami „Honky Chateau nr 1”.

W ciągu roku – za namową Zappy, który chciał, aby dołączył do zespołu Mothers of Invention -–Ponty wyemigrował z żoną i dwiema młodymi córkami do Ameryki i zamieszkał w Los Angeles. Kontynuował pracę nad różnymi projektami, w tym nad albumami z tras koncertowych Johna McLaughlina / Mahavishnu Orchestra („Apocalypse”, „Visions of the Emerald Beyond”). Na początku 1975 r. podpisał kontrakt z Atlantic Records  wydając  album „Upon The Wings Of Music”, koncertując już z własnym  zespołem.

Przez następną dekadę Jean-Luc koncertował na całym świecie, nagrywając 12 kolejnych albumów, z których wszystkie znalazły się w pierwszej piątce jazzowych list przebojów, które sprzedały się w milionach egzemplarzy. Wczesne nagrania , takie jak „Aurora” i „Imaginary Voyage”z 1976 roku, mocno umocniły jego pozycje. W 1977 roku płyta „Enigmatic Ocean”, a w 1978 roku „Cosmic Messenger” znalazły się na szczycie listy 40 najlepszych albumów. Wraz z Herbie’m Hancockiem, Ponty stał się jednym z pierwszych muzyków jazzowych, którzy nagrali teledysk.

Od lat 80. do dziś Ponty nagrywa i koncertuje na całym świecie ze swoimi własnymi grupami. Współpracował również  z innymi znakomitymi muzykami, takimi jak gitarzyści Allan Holdsworth, Al Di Meola, Bireli Lagrene, basista Stanley Clarke, muzycy z Afryki Zachodniej, wirtuoz banjo Bela Fleck, pianiści Lalo Schifrin, Wolfgang Dauner, ChickCorea i Return To Forever IV, skrzypkowie Nigel Kennedy, Mark O’Connor, L. Subramaniam z Indii, klasyczny skrzypek i dyrygent Yuri Bashmet z Rosji i piosenkarz Jon Anderson z zespołu Yes. Jean Luc występował także z orkiestrami symfonicznymi w USA, Kanadzie, Japonii, Europie. W ostatnich latach prowadzi swój zespół, w którym gra jego córka, pianistka, piosenkarka, kompozytorka Clara Ponty.

Clara Ponty jest amerykańsko- francuską pianistką, wokalistką i kompozytorką, która swoje inspiracje czerpie z bogatej muzycznej tradycji obu krajów. Urodziła się w Paryżu, a wychowała w Los Angeles. Naukę gry na skrzypcach i fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat. Jako ośmiolatka napisała swój pierwszy utwór, a cztery lata później wygrała pierwszy konkurs pianistyczny. Mając 20 lat skupiła się na wyłącznie na kompozycji. Swoją debiutancką płytę, która dała jej rozgłos jako solowej pianistce, nagrała dla nowojorskiego oddziału Universal Music, zwracając jednocześnie uwagę całego muzycznego świata. Następnie wydała album „Mirror of Truth”, nagrany wraz z ojcem. Będąc absolwentką Interlochen Arts Academy w stanie  Maryland oraz Konserwatorium i USC w Los Angeles, w swojej twórczości znakomicie łączy klasyczne dziedzictwo z jazzem oraz popowymi rytmami, co w efekcie daje zniewalający efekt. W roku 2010, we współpracy z niemieckimi muzykami jazzowymi (m.in. Wolfgang Haffner, Dieter Ilg i Ernest Stroer) Clara Ponty wydała album „Echoes”, który w Niemczech został nominowany do prestiżowej nagrody Echo.

Po wydaniu czterech albumów instrumentalnych Clara rozpoczęła  nowy rozdział kariery, już  jako piosenkarka i autorka pop-jazzowych utworów. W roku  2011 nagrała płytę „Into the Light”, na której gościnnie wystąpili Jean-Luc Ponty, Nigel Kennedy i Vincent Segal. Na co dzień Clara współpracuje z kultowym kompozytorem Mikiem McGurkiem. W nagraniu jej najnowszego albumu „Sticks and Stones”, który w roku 2018 został wyprodukowany przez Stuarta Bruce’a, gościnnie udział wzięli Vincente Segal, Xavier Tribolet i DJ-em Sweedyboy.