Krystyna Stańko rozpoczyna jesienną trasę
JF
Koncertami w ośmiu miastach znakomita wokalistka promuje płytę „Kropla słowa”.
Płyta Krystyny Stańko „Kropla słowa” zdobyła miano Albumu Jazzowego Roku w Jazz Top 2012 – plebiscycie czytelników JAZZ FORUM.
Trasa:
02.10.2013 Impart , Wrocław, godz.19.00
03.10.2013 A Propos, Wałbrzych, godz.. 20.00
04.10.2013 POKIS , Płock, godz.19.00
05.10.2013 Oskard, Konin, godz. 19.00
14.10.2013 PalmJazz Glwice, Willa Caro, godz.19.00
16.10.2013 Nidzica
17.10.2013 Festiwal jazzowy Bydgoszcz, MOK, godz. 20.00
19.10.2013 Podlasie Jazz Festival, AWF Biała Podlaska, godz. 20.00
Krystyna Stańko - śpiew
Dominik Bukowski - wibrafon
Piotr Lemańczyk - kontrabas
Irek Wojtczak - saksofon, flet, klarnet basowy
Przemysław Jarosz , Cezary Konrad - perkusja
Najnowszy teledysk:
Od lat artystka marzy o połączeniu piękna muzyki z pięknem słowa w ojczystym języku. Tym razem są to utwory, w których obok poezji wspaniałych autorów pojawia się subtelna i zajmująca muzyka wibrafonisty Dominika Bukowskiego, a także kompozycje wokalistki i innych muzyków z nią współpracujących. Ideą płyty jest stworzenie wyjątkowego nastroju i brzmienia opartego na welwetowym, niskim głosie wokalistki, która postawiła na zaprzyjaźnionych muzyków tworzących z nią od lat.
Razem przedstawiaają oryginalną wizję wierszy stanowiących opowieści o miłości, przemijaniu, tęsknocie za prawdziwymi uczuciami, które tak trudno odnaleźć we współczesnym świecie.
Wśród wierszy wybranych przez artystkę znajdują się utwory Haliny Poświatowskiej, Wisławy Szymborskiej, Doroty Szatters, Tomasza Jastruna, a także własnego autorstwa. Do rąk miłośników inteligentnych tekstów i zmysłowych fraz trafia kolejny album Krystyny Stańko. Bardzo jesienny i tak melancholijny, że należy go słuchać nocną porą, najlepiej w towarzystwie rozedrganego światłem ognia kominka i z lampką czerwonego wina. Wytrawnego, jak wytrawne artystycznie są te interpretacje.
Od strony kompozytorskiej niniejszy album to popis umiejętności Dominika Bukowskiego, który stworzył siedem z zawartych na płycie utworów, dwa to dzieła liderki, a całość zamyka tytułowa Kropla słowa Paula Rutschki. Imponująco wypada strona literacka, gdzie kanwę muzycznych fraz stanowią wiersze Wisławy Szymborskiej, Haliny Poświatowskiej i Tomasza Jastruna. Te poetyckie klasyki wokalistka przeciwstawia tekstom własnym i Doroty Szatters. ..
Przyznam się też, że gdy tylko album trafił w moje ręce, jest najczęściej słuchaną płytą. I to nie tylko z racji jego artystycznego poziomu i klimatu, ale również z tego powodu, że za każdym razem zaskakuje mnie niezwykłą stylistyczną logiką. Pod względem emocji ułożony został bardzo płynnie, co czyni go, liczącą dziesięć rozdziałów, opowieścią pełną kobiecych refleksji. Tak solidnej i pięknej płyty poetyckiej w jazzowym krwioobiegu nie mieliśmy od czasu „Umiera piękno” Agi Zaryan.
– Piotr Iwicki
