MIKE STERN BAND W POLSCE

JF

Sławny gitarzysta amerykański Mike Stern wystąpi ze swoim zespołem na dwóch koncertach w ramach XX Międzynarodowego Festiwalu Perkusyjnego Drum Fest 29 października w Opolu i 30 października w Katowicach.

Mike Stern - gitara
Dave Weckl - perkusja
Chris Minh Doky - bas
Bob Malach - saksofon

Dzięki swojej karierze, która sięga już trzech dekad i dyskografii, która zawiera ponad tuzin eklektycznych i innowacyjnych nagrań, pięciokrotnie nominowany do nagrody Gramy, ulokował siebie jako jednego z najlepszych jazzowych gitarzystów oraz kompozytorów swojej generacji.

Mike Stern

Urodzony w Bostonie w styczniu 1953 roku. Studiował na Berklee College of Music. Po studiach, rozpoczął karierę gitarzysty z Blood, Sweat & Tears, miał wtedy 22 lata. Po krótkim epizodzie w zespole fusion Billy’ego Cobhama w latach 1979-1980, przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie został wytypowany przez Milesa Davisa do grania kluczowej roli w świętowaniu powrotu zespołu Davisa w 1981 roku (w zespole grali również basista Marcus Milles, perkusista Al Foster, perkusista Mino Cinelu oraz saksofonista Bill Evans). W czasie trzyletniej współpracy z Milesem, Stern zagrał na trzech jego płytach. W latach 1983-1985 występował podczas tras koncertowych z zespołem Jaco Pastoriusa  Word of Mouth Band.

Latem 1986, Stern wyruszył w trasę z Davidem Sanbornem, a następnie dołączył do elektryzującej edycji Steps Ahead, grając z Mikem Mainierim, Michaelem Breckerem, Darrylem Jonesem i Stevem Smithem.

Lata 90. okazały się dla Sterna bardzo płodne i udane. Jego nagranie z 1993 „Standards (And Other Songs)”, pozwoliły mu uzyskać tytuł najlepszego gitarzysty roku gazety Guitar Player. W 1994 i 1996 roku został nominowany do nagrody Grammy za „Is What It Is” oraz „The Lines”. W 1997, Stern nagrał „Give And Take” z Johnem Patituccim, Jackiem DeJohnettem, Donem Aliasem oraz ze specjalnymi gośćmi Michaelem Breckerem oraz Davidem Sanbornem.
Utwory z tej płyty pozwoliły Sternowi zdobyć nagrodę Orville’a W. Gibson dla najlepszego gitarzysty jazzowego. Jego kolejna płyta „Voices” z 2001 roku dała Sternowi kolejną nominację do nagrody Grammy.

Kolejne nagranie „Who Let The Cats Out”, tym razem z zespołem Heads Up International w składzie m.in. Richard Bona, Chris Minh Doky, Victor Wooten, Dave Weckl, przyniosło czwartą już dla Sterna nominację do nagrody Grammy.

W 2007 roku, na Międzynarodowym Festiwalu Jazz de Montreal, Stern został uhonorowany nagrodą Milesa Davisa, za swój znaczący wkład w muzykę jazzową. W trakcie tego Festiwalu,

Stern dołączył także do sławnych za swoje elektryzujące koncerty Yellowjackets. Ich wspólna płyta „Lifecycle” jest przez wielu uważana za najbardziej innowacyjny oraz zapadający w pamięć album jazzowy. Płyta „Lifecycle” została później nominowana do nagrody Grammy z najlepszy dotychczasowy album jazzowy.

Współpracował też z: Steve’em Vaiem, Erickiem Johnsonem, Terri Lyne Carrington, Cindy Blackman.

„Stern jest jednym z najlepszych gitarzystów elektrycznych swojego pokolenia...” – Mike Zwerin

Dave Weckl

Przez ponad 25 lat Dave Weckl rozwija oraz podtrzymuje swoją reputację jednego z  najlepszych żyjących perkusistów, wśród fanów, rówieśników oraz międzynarodowej społeczności muzycznej. Jako dowód tego, Dave otrzymał szereg nagród.

„Modern Drummer” wprowadził Dave’a do swojego Hall of Fame i nazwał go „jednym z 25 najlepszych perkusistów wszechczasów”. Wszystkie te honory i wiele innych przyznanych przez branżę muzyczną, są wynikiem niegasnącego poświęcenia Dave’a do tworzenia wspaniałych kompozycji. Jego niesamowicie dynamiczna oraz zróżnicowana gra, która inspiruje muzyków na całym świecie, jest oparta na solidnej dawce wiedzy oraz szacunku do muzyki.

Dave Weckl urodził się w St. Louis Missouri 8 stycznia 1960 roku. Naukę gry na perkusji rozpoczął w wieku ośmiu lat. W czasach liceum otrzymał wiele nagród od NAJE (National Association of Jazz Educators) za swoje wybitne koncerty w konkursach jazzowych. Grał w tym czasie w wielu lokalnych zespołach muzycznych z Bobem Mathenym oraz Joe Buergerem.

Gdy miał 16 lat rozpoczął profesjonalną współpracę z lokalnym zespołem grającym muzykę pop oraz jazz. W 1979 roku przeprowadził się na wschodnie wybrzeże aby studiować muzykę na uniwersytecie w Bridgeport w Connecticut. Mając 19 lat zaczynał być rozpoznawalnym muzykiem. Grając na scenach Nowego Jorku z zespołem Nite Sprite, Dave zaczął otrzymywać pochwały od uznanych muzyków studyjnych takich jak Steve Kahn, Michael Becker oraz wspaniałego perkusisty Petera Erskine’a. To właśnie Peter polecił Dave’a zespołowi French Toast, prekursorowi Michel Kamilo Band, który nagrywał dość intensywnie przez kilka lat.

Legendarny basista tej grupy, Anthony Jackson, zarekomendował Dave’a prestiżowemu Simon and Garfunkel na czas ich ponownej trasy w 1983 roku. Niedługo po tej trasie był regularnie proszony o nagrywanie radiowych oraz telewizyjnych dżingli, ścieżek dźwiękowych. Był także zapraszany na nagrania z takimi artystami jak George Benson, Peabo Brysin, Diana Ross, Robert Plant oraz wielu innych.

W 1985 roku, Michael Brecker zasugerował Chickowi Corei skorzystanie z usług Dave’a  w  nowym zespole Elektric Band. To był początek siedmioletniego związku Elektric Band i Akoustic Band. Zespoły te nagrały 9 płyt oraz 3 nagrania video, a Akoustic Band otrzymał nagrodę Grammy za swoją pierwszą publikację.

Elektric Band zaprezentował ostrą grę Dave’a oraz jego innowacyjne użycie elektronicznego oraz akustycznego zestawu. Przyniosło to Dave’owi ogólnoświatową sławę.

Jako artysta solowy, Dave nagrał oraz rozpowszechnił 9 albumów, zawierających „Masterplan”, „Hades Up”, „Hardwired”. W 1998 roku, zrealizował swój cel tworząc zespół, który koncertował po całym świecie. The Dave Weckl Band ma w swoim dorobku 5 albumów studyjnych: „Rhythm Of The Soul”, „Synergy”, „Transition”, „Perpetua Morion” oraz „Multiplicity”. Zespół wydał także album nagrany na żywo oraz filmy instruktażowe zatytułowane „The Zone”.

Ostatnimi czasy, Dave cieszy się pracą sidemana. Regularnie dołącza do Mike’a Sterna, Chucka Loeba, Oza Noy’ego oraz do wielu innych muzyków. Nie będąc w trasie, Dave jest zajęty nagraniami w swoim domowym studiu w Los Angeles. Jest także nauczycielem na dorocznym Drum Fantasy Camp. Dodatkowo, Dave wydał na rynek wiele instruktażowych płyt video czy DVD.

Chris Minh Doky

Od ponad dwóch dekad Chris Minh Doky jest uważany za niepowtarzalnego mistrza basu   i kontrabasu. Doskonałość techniczna połączona z osobistą pasją skłoniła magazyn „Down Beat” do napisania: „…z jednej strony jest miękkość, a z drugiej ostra klarowność, która różni się całkowicie od dźwięków uzyskiwanych z innych akustycznych instrumentów.”

Rzadko spotykana zdolność Chrisa do grania koncertów z wielką porcją kreatywności i dynamiki – zarówno jako solowy artysta jak i sideman – konsekwentnie utrzymuje go na liście top-5 bassmanów na świecie.

Zarówno prowadząc swój zespół czy grając z innymi wybitnymi artystami dzisiejszych czasów, doły Doky’ego zawsze uwodzą swoją zniewalającą przystępnością. Jego niesamowity talent do „bycia muzyką” uczynił Chrisa nieodzowną częścią Michael Brecker Quartet od 2001 roku oraz The Mike Stern Band od czasu gdy Doky pojawił się na jazzowej scenie Nowego Jorku w latach 90.

W 2010 roku królowa Danii Margrethe II uczynila Chrisa rycerzem jazzu honorując go orderem Dannebrog za znaczący wkład w świat sztuki.  Dwa lata wcześniej międzynarodowa fundacja Bena Webstera wręczyła mu tytułową nagrodę za jazzowe osiągnięcia.

Doky rozprzestrzenia świat jazzu nie tylko na scenie czy albumach. Jest on również gospodarzem programu telewizyjnego DR’s cultural TV channel poświęconemu muzyce jazzowej oraz jego odpowiednika w radio. Od 2008 roku Doky jest dyrektorem artystycznym DR Big Band. Jego twórczy wkład jest jak iskra zapalająca w słuchaczach zainteresowanie bandem.

Muzyka była sercem rodziny, w której w 1969 pojawił się Doky. W wieku sześciu lat Chris rozpoczął grę na pianinie klasycznym oraz wygrał kilka lokalnych konkursów. Na swoje przeznaczenie natknął się w szkole średniej, kiedy zdobył elektryczną gitarę basową. Zapalony swoją miłością do zespołu Earth, Wind  & Fire, Doky jako nastolatek rozpoczął koncertowanie z różnymi kapelami funkowymi, napawając się przebywaniem na scenie oraz głębszym rozumieniem muzyki.

W wieku 16 lat Doky, po przesłuchaniu „My Funny Valentine” Milesa Davisa, zmienił swój dotychczasowy bas na akustyczny kontrabas i wkrótce zaczęły zabiegać o niego Kopenhaskie kluby jazzowe. Żądny bycia bliżej korzeni muzyki, którą kochał, Doky wyruszył do Nowego Jorku. Bardzo szybko wylądował w studio nagraniowym oraz na koncertach z innymi muzykami z Manhattanu.

Doky zdobył reputację wspaniałego sidemana oraz jednego z najbardziej kreatywnych solistów. Wielki przełomem okazało się zaproszenie jakie otrzymał od  Mike’a Sterna, by przyłączył się do jego bandu w 1991 roku. Jego sława rozprzestrzeniła się na cały świat i Doky miał możliwość grania z muzykami, których twórczości słuchał w młodzieńczych latach: Michael Brecker, David Sanborn, Ryuichi Sakamoto, Trilok Gurtu, John Scofield oraz wielu innych.

Założenie ze swoim bratem, Nielsem Lanem Dokym, grupy Brothers, było niczym innym jak drugim nadejściem muzyki jazzowej w Danii, a jego rozgłos był słyszalny daleko poza granicami kraju.

Ostatni swój album „Scenes From A Dream”, Doky nazywa swoim milowy krokiem, na który nigdy wcześniej nie mógł się zdecydować. W niektórych momentach jego pionowy bas jest bardzo skąpy, w innych wypełnia przestrzeń bujającą i natarczywą wrażliwością. Album Chrisa wyraźnie porusza się w stronę świeżości i jest kolejnym świadectwem wszechstronności Doky’ego, którą już zaprezentował na albumach takich jak „Listen U”, „The Nomad Diaries” czy „Cinematique”.
 

Bob Malach

Jeden z najbardziej dynamicznych saksofonistów na scenie jazzowej, Bob Malach łączy ziemski funk z wyrafinowaną harmoniczną śmiałością. Od czasu pierwszych sesji nagraniowych jako nastolatek w swoim rodzinnym mieście Filadelfia, oraz licznych sesji z takimi sławami jak the Spinners, Lou Rawls i Jacksons Five wnosił do swojej pracy energetyzującą siłę i przykuwającą uwagę melodykę. Ogromny muzyczny talent doprowadził Boba do głośnych koncertów z legendą gitary basowej Stanleyem Clarkiem, pianistą i kompozytorem Horace’em Silverem oraz wieloma innymi. Niedługo potem, Bob przyłączył się do Stevie’ego Wondera. Ta sześcioletnia współpraca zawiera nagranie słynnych albumów wokalisty „Hotter Than July” oraz „Woman In Red”.

Saksofon Malacha można usłyszeć w tak różnorodnych projektach jak pierwszy album Madonny, kolekcja the Miles Davis/Quincy Jones nagrana na żywo w Montreux, a także kilka tras koncertowych z legendarnym Steve’em Millerem. Od czasu nagrania swojego debiutanckiego solo Moodswing w 1990, Bob Malach towarzyszył jako solista, na trasach koncertowych oraz sesjach nagraniowych, sławom gitary – Mike’owi Sternowi oraz Robbenowi Fordowi. W 2006 i 2007 roku koncertował i nagrywał z Barbrą Streisand.

Więcej informacji o koncertach i biletach na stronie:
www.miedzynarodowyfestiwalperkusyjny.pl