Muzeum Polskiego Jazzu!

Na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej zrodził się niezwykły pomysł zaprojektowania wielkiego centrum jazzu w Warszawie.

Muzeum Polskiego Jazzu – bo taką nazwę zaproponowano – pełniłoby nie tylko rolę historyczną, ale stanowiłoby wielofunkcyjny obiekt kultury, który  przyciągałby zarówno miłośników jazzu i muzyków, jak i społeczność lokalną, zanurzonego w przestrzeni miasta i działającego w oparciu o społeczną partycypację. Projekt ten prezentują w obszernym artykule w najnowszym numerze JAZZ FORUM 3/2024 architekci z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej – inicjatorka pomysłu Małgorzata Benedek i współprowadzący zajęcia projektowe Emilian Nagiel.

Główną ideą było stworzenie nowoczesnej instytucji żyjącej muzyką na co dzień, otwartej na lokalne inicjatywy i różne środowiska, pełniącej zarazem funkcję muzeum dla powiększających się z roku na rok zbiorów instrumentów, historycznych artefaktów, książek, nagrań i dzieł sztuki związanych z bogatą historią polskiego jazzu. Muzeum miałoby pełnić istotną funkcję sali koncertowej, miejsca spotkań dla artystów i fanów oraz lokalnego domu kultury, gdzie mogłyby odbywać się warsztaty muzyczne czy taneczne dla mieszkańców dzielnicy. Złożony program użytkowy obejmował klub jazzowy z kawiarnią na 150 osób, sale prób, przestrzeń ekspozycyjną i wystawy tymczasowe, bibliotekę, sklep muzyczny, pracownie muzeum i pokoje administracji.

 Na jego lokalizację wybrano – wyłącznie na użytek zajęć – działkę, która aktualnie jest własnością Miasta Stołecznego Warszawy, przy ulicy Dobrej 33, róg ul. Zajęczej, gdzie do niedawna działały tu kawiarnie, m.in. kultowa wśród studentów „Jadłodajnia Filozoficzna”. W niedalekim sąsiedztwie działki znajdują się ważne budynki użyteczności publicznej o funkcjach edukacyjnych i kulturotwórczych, w tym także związane z muzyką – Biblioteka Uniwersytecka, Wydział Filologii i Lingwistyki, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Muzeum Fryderyka Chopina w Pałacu Ostrogskich, NIFC, Centrum Nauki Kopernik, Wydział Rzeźby ASP, Teatr Ateneum, Narodowy Instytut Tańca oraz historyczny Kampus Uniwersytetu Warszawskiego.

Indywidualne wizje były wynikiem analiz i inspiracji związanych z historią społeczną, kulturową i architektoniczną Powiśla. Najważniejsze natchnienie płynęło jednak z samej muzyki jazzowej, jej demokratycznego i improwizowanego charakteru. Studenci często nawiązywali również do formy i materiałów, z których zbudowane są instrumenty muzyczne.

W kilku odcinkach w najbliższych dniach na stronie internetowej naszego czasopisma pokażemy najciekawsze prace studentów i studentek 7 semestru.

Autor projektu: Mateusz Dąbroś

Projekt 1

Mateusz Dąbroś zaprojektował budynek dostępny dla publiczności z różnych poziomów tarasu poprowadzonego wzdłuż elewacji, tworzącego wielopoziomowy zielony skwer miejski. Użytkownicy mogą wejść tędy na sam dach budynku, po drodze mają możliwość wejścia do kawiarni i klubu. Autor uwzględnił miejsce na koncerty plenerowe oraz szklarnie na dachu.

Mówi autor projektu: „Jazz Park” łączy funkcje sali koncertowej na 250 osób, muzeum jazzu, kawiarni, klubu jazzowego i zespołu sal tanecznych. Dodatkowo budynek wzbogacony o funkcję rekreacyjną w postaci ogrodu na dachu schodzącego do poziomu parteru. Dach tworzy spójną przestrzeń rekreacyjno-parkową łączącą poszczególne funkcje w budynku. Elewacje z piaskowanego, mlecznego szkła eksponują krzywizny zielonych tarasów.

Autor projektu: Mateusz Dąbroś

Następne projekty Muzeum Polskiego Jazzu pokażemy na naszej stronie w kilku kolejnych odcinkach w najbliższych dniach.

Zapraszamy do komentarzy i dyskusji.