Muzeum Polskiego Jazzu – Projekt 3

Na Wydziale Architektury PW zrodził się pomysł stworzenia wielkiego centrum jazzu w Warszawie. Kolejna prezentacja.

O tej niezwykle ciekawej idei piszą w obszernym artykule w najnowszym numerze JAZZ FORUM 3/2024 architekci z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej Małgorzata Benedek i Emilian Nagiel, przedstawiając najciekawsze koncepcje zaproponowane przez studentów siódmego semestru. Dwa z tych projektów, stworzone przez Mateusza Dobrosia i Jakuba Wiązowskiego, zaprezentowaliśmy we wcześniejszych postach na stronie internetowej JF, a teraz kolej na projekt 3, której autorem jest Olga Zawistowska.

Projekt 3

Olga Zawistowska wyeksponowała bryłę sali koncertowej, unosząc ją nad wejściem do budynku. Autorka w wyrafinowany sposób wykorzystała w swoim projekcie materiały, z których konstruowane są instrumenty muzyczne, takie jak drewno czy metal w kolorach srebrnym i złotym. Projekt łączy w sobie elegancję, powściągliwość i dynamikę.

Mówi autorka projektu: Głównym założeniem mojej koncepcji było odzwierciedlenie charakteru jazzowej muzyki. Sala koncertowa wyróżnia się w bryle budynku, tworzy zapraszający podcień i opowiada o muzyce poprzez materiał dający iluzję falowania. Instrumenty muzyczne stały się inspiracją dla materiałów wykorzystanych w projekcie.

Projekt: Olga Zawistowska

Muzeum Polskiego Jazzu – bo taką nazwę zaproponowano – pełniłoby nie tylko rolę historyczną, ale stanowiłoby wielofunkcyjny obiekt kultury, który  przyciągałby zarówno miłośników jazzu i muzyków, jak i społeczność lokalną, zanurzonego w przestrzeni miasta i działającego w oparciu o społeczną partycypację. 

Projekt: Olga Zawistowska

Główną ideą było stworzenie nowoczesnej instytucji żyjącej muzyką na co dzień, otwartej na lokalne inicjatywy i różne środowiska, pełniącej zarazem funkcję muzeum dla powiększających się z roku na rok zbiorów instrumentów, historycznych artefaktów, książek, nagrań i dzieł sztuki związanych z bogatą historią polskiego jazzu. Muzeum miałoby pełnić istotną funkcję sali koncertowej, miejsca spotkań dla artystów i fanów oraz lokalnego domu kultury, gdzie mogłyby odbywać się warsztaty muzyczne czy taneczne dla mieszkańców dzielnicy. Mogłaby to być także siedziba stowarzyszeń i fundacji związanych z ruchem jazzowym. Złożony program użytkowy obejmował klub jazzowy z kawiarnią na 150 osób, sale prób, przestrzeń ekspozycyjną i wystawy tymczasowe, bibliotekę, sklep muzyczny, pracownie muzeum i pokoje administracji.

Studenci 7 semestru Wydziału Architektury PW zinterpretowali program w sposób autorski i zróżnicowany. Stworzyli sugestywne i nastrojowe przestrzenie dla muzyki wykonywanej na żywo oraz dla ekspozycji muzealnej. Projekty musiały uwzględniać szeroko pojęty kontekst miejsca, m.in. istniejące, wartościowe drzewa, charakter bezpośredniego sąsiedztwa, klimat dzielnicy i powiązania urbanistyczne. Dzięki temu ważnymi elementami stały się na przykład – kameralny dziedziniec wejściowy na narożniku ulic Dobrej i Zajęczej, tworzący urozmaiconą przestrzeń publiczną ulicy oraz – usytuowane na najwyższych kondygnacjach budynku – rozległe tarasy widokowe skierowane w stronę Wisły.

Indywidualne wizje były wynikiem różnorodnych analiz i inspiracji związanych z historią społeczną, kulturową i architektoniczną Powiśla. Najważniejsze natchnienie płynęło jednak z samej muzyki jazzowej, jej demokratycznego i improwizowanego charakteru. Studenci często nawiązywali również do formy i materiałów, z których zbudowane są instrumenty muzyczne.