Oregon kolejną gwiazdą Ery Jazzu
Dionizy Piątkowski
4 marca 2013 roku w warszawskim Palladium wystąpi działający już od ponad 40 lat legendarny amerykański zespół jazzowy Oregon, który zagra w składzie: Ralph Towner, Paul McCandless, Glen Moore i Mark Walker.
Oregon jest ewenementem na jazzowej scenie. To bodaj najstarszy zespół, który bez specjalnych przerw i artystycznych zawirowań nagrywa i koncertuje od 1970 roku. Charakterystyczna, subtelna muzyka kwartetu na wiele dekad zbliżyła entuzjastów jazzowej tradycji oraz charakterystycznego brzmienia zespołu. To ewenement formalny i stylistyczny w historii muzyki jazzowej, ale także doskonały dowód na wierność artystyczną projektu , znanego na całym świecie jako Oregon”.
Zespół powstał jako nowoczesna mutacja słynnego warsztatowego Consort Paula Wintera. Utworzyli tę formację: gitarzysta i klawiszowiec Ralph Towner, perkusista, sitarzysta, tablista i klarnecista Colin Walcott, basista, skrzypek, pianista i flecista Glen Moore, oraz saksofonista altowy, oboista, klarnecista basowy Paul McCandless.
Oregon eksplorował obrzeża jazzu, stapiając w jedną całość elementy klasyki, folku, muzyki hinduskiej i etnicznej. Takie kameralne podejście zmuszało publiczność do ciszy i wielkiej koncentracji, niezbędnych do właściwej percepcji tej misternie utkanej materii dźwięków. Od czasu do czasu zespół wybuchał muzyką osnutą na tradycyjnej formie i fakturze, pozornie zamierzając wynagrodzić słuchaczy za trudniejsze chwile. Oregon konsekwentnie broni się przed wszelkimi kompromisami, co sprawia, że nie ma sobie równych, gdy idzie o budowanie artystycznego napięcia; reprezentuje też jedną z najbardziej znaczących a biorących początek z jazzu, muzycznych stylistyk.
Mogło się wydawać, że śmierć Walcotta w wypadku samochodowym w 1984 r. będzie dla zespołu wyrokiem, a jednak po roku żałoby muzycy powrócili na estradę. Zespół zasilił teraz przyjaciel Walcotta, tablista, bębniarz, perkusjonista Trilok Gurtu a wraz z nim otworzyły się nowe perspektywy. Od wielu lat nadwornym perkusistą zespołu jest Mark Walker, współpracujący m.in. Lyle Maysem, Paquito DeRiverą.
RALPH TOWNER – wybitny gitarzysta jazzowy. Do roku 1963 studiował kompozycję na University of Oregon, później na dobre zajął się nauka gry gitarze. Klasycznej techniki gry uczył się w Wiedniu w Karla Scheita. W roku 1968 powrócił do USA, gdzie w Nowym Jorku współpracował z wieloma grupami jazzowymi, grając głównie na... pianinie. Jako gitarzysta został po raz pierwszy zauważony w 1971 r., kiedy to na 12-strunowej gitarze wykonał fantastyczne solo na płycie „I Sing The Body Electric” zespołu Weather Report. Od tego czasu kontynuował przede wszystkim karierę solową. Nagrał szereg doskonałych albumów dla ECM Records, z których część powstała przy udziale gitarzysty Johna Abercrombie’ego i wibrafonisty Gary’ego Burtona. W 1971 r. Towner został współzałożycielem zespołu Oregon, którego stylistyka doskonale konweniuje z improwizatorskimi ambicjami gitarzysty.
Saksofonista PAUL McCANDLESS w znacznym stopniu przyczynił się do ukształtowania stylistyki muzyki fusion, uprawianej przez grupę Oregon. Zadecydowały o tym oryginalne spiralne frazy jakie wydobywa z rożka angielskiego, oboju, saksofonów, fletu, klarnetu, musette (francuskiej odmiany dud z ubiegłego stulecia) oraz syntezatorów sterowanych przy pomocy ustnika.. Dość luźna struktura organizacyjna tego zespołu sprawiła, że McCandless podobnie jak inni muzycy, nie stronił od realizacji własnych projektów, pracował więc z Artem Landem i Davidem Samuelsem, oraz nawiązał ponownie współpracę przy projekcie Gallery z byłym wiolonczelistą z Consort, Davidem Darlingiem.
Basista GLEN MOORE wspólnie koncertował m.in. z Timem Hardinem, Tedem Cursonem, Jakiem. Hanną, Zootem Simsem. Nagrywał i koncertował z Nickiem Brignolą (1967) oraz eksperymentalnym zespołem „Synthesizer Show” Paula Bleya (1969-71).Ważnym muzycznym doświadczeniem była także współpraca w Jazz Consort Paula Wintera. Jego gra na kontrabasie zaistniała jednak najpełniej w zespole Oregon, Podobnie, jak jego koledzy, Moore bez trudu wypowiadał się językiem muzyki klasycznej, folku, Wschodu i jazzu. Od czasu powstania grupy w 1970 r. oryginalne brzmienie kontrabasu Moore’a przydawało charakteru każdej z płyt, co więcej, występował na nich także w charakterze altowiolisty i flecisty. Dość chimeryczny styl pracy Oregonu sprawiał, że Moore miał dość czasu by brać regularnie udział w sesjach kierowanych przez innych artystów.
ERA JAZZU: OREGON
4.03.2013, godz.20.00
Palladium
Warszawa
Bilety: VIP -150 / Parter i Balkon -120
Miejsca sprzedaży:
www.ticketpro.pl
www.ebilet.pl
www.eventim.pl
oraz Palladium
Więcej: www.jazz.pl
