RETURN TO FOREVER IV W KRAKOWIE

JF

5 lipca w Krakowie w Hali Wisły wystąpi Chick Corea wraz  z reaktywowanym po raz trzeci zespołem Return To Forever. Jedyny koncert tej formacji w Polsce odbędzie się w ramach XVI Letniego Festiwalu Jazzowego w Piwnicy Pod Baranami.

Muzyka legendarnej super-grupy zabrzmi w hali Wisły; Kraków będzie kolejnym przystankiem światowego tournee zespołu, obejmującego Europę, Japonię i USA. Pełna nazwa projektu brzmi: Return To Forever IV Hymn Of The 7th Galaxy Tour, a jego stylistyka będzie nawiązywać do żywiołowego jazz-rocka pierwszych płyt zespołu z początku lat 70.

Aktualny skład Return To Forever IV to prawdziwa konstelacja gwiazd. Tworzą ją: Chick Corea (instr. klawiszowe, fortepian) Jean-Luc Ponty (skrzypce), Frank Gambale (gitara), Stanley Clarke (bas), Lenny White (perkusja).

Liderem i założycielem formacji jest Chick Corea, pianista, klawiszowiec, kompozytor, zdobywca 16 nagród Grammy, artysta o ogromnej kreatywności, wszechstronności, indywidualista i eksperymentator, poruszający się swobodnie po wszystkich odmianach jazzu, nie stroniący także od muzyki klasycznej. Nie od dziś uważany jest – obok Herbie’ego Hancocka i Ketha Jarretta – za najważniejszego pianistę jazzu nowoczesnego, którego dokonania wpłynęły znacząco na rozwój i poszerzenie granic tego gatunku. Jego styl gry stał się inspiracją dla kilku pokoleń muzyków. Corea jest też jednym z prekursorów szerokiego i wszechstronnego wykorzystywania w jazzie instrumentarium elektronicznego.

Koncert RTF IV będzie z pewnością wielkim wydarzeniem artystycznym i jednym z najbardziej atrakcyjnych punktów programu tegorocznego Letniego Festiwalu Jazzowego W Piwnicy Pod Baranami, którego pomysłodawcą i szefem artystycznym jest Witold Wnuk.

RETURN TO FOREVER W CZTERECH ODSŁONACH
Zespół powstał w roku 1972. Tworzyli go wówczas: Chick Corea, Joe Farell (saksofon tenorowy, flet), Stanley Clarke (bas), Airto Moreira (perkusja, instr. perkusyjne) oraz wokalistka Flora Purim. Grupa zadebiutowała albumem „Return to Forever” (1972, ECM), a w jego repertuarze znalazły się dwa wielkie hity Corei: Crystal Silence i La Fiesta. Drugi album, „Light As A Feather” (1973, Polydor), zdobył jeszcze większą popularność, być może także za sprawą bodaj najbardziej znanego tematu Corei Spain.

Drugi skład RTF działał w latach 1973-76. Muzyka rozwijała się w różnych kierunkach, wciąż oscylując jednak wokół jazzu, rocka, elektroniki i rytmów latynoskich. Przez zespół przewinęli się nowi muzycy: gitarzysta Bill Connors (zastąpiony w 1974 przez młodego Ala Di Meolę) oraz perkusiści – Steve Gadd i Lenny White. W tym okresie powstały albumy: „Hymn Of The Seventh Galaxy” (1973),  „Where Have I Known You Before” (1974), „No Mystery” (1975), „Romantic Warrior” (1976).

Po latach przerwy i okresach współpracy z niektórymi członkami zespołu, Corea postanowił reaktywować RTF w roku 2008. W trzecim składzie znów spotkali się dawni partnerzy: Corea, Clarke, Di Meola i White; zespół odbył światowe tournee, zyskując aplauz fanów i uznanie krytyków.

W najnowszym projekcie RTF IV biorą udział muzycy z poprzedniego składu, natomiast w miejsce Ala Di Meoli pojawił się znakomity gitarzysta Frank Gambale. Do grupy dołączył też wirtuoz skrzypiec i gwiazda muzyki fusion lat 70. Jean-Luc Ponty. W lutym tego roku RTV IV odbył tournee po Australii (skąd pochodzi Gambale) i Nowej Zelandii, a w miesiącach letnich planuje wielką trasę po Europie, Japonii i USA; w październiku Chick Corea ma wystąpić w Stanach z cyklem koncertów uświetniających obchody jego 70-tych urodzin.

RETURN TO FOREVER IV

CHICK COREA (właśc. Armando Anthony Corea), fortepian, instrumenty klawiszowe.
Urodził się w 1941 w Chelsea (Massachusett). Wyrastał w domu wypełnionym muzyką. Jego ojciec był trębaczem i liderem zespołu dixielandowego. Początki kariery młodego pianisty przypadają na lata 60., kiedy to grał z Blue Mitchellem i Herbie’m Mannem. Pierwszy album jako lider nagrał w 1966 („Tones For Joan’s Bones”); w latach 1968-71 współpracował z Milesem Davisem („Filles de Kilimanjaro”, „In A Silent Way”, „Bitches Brew”), prowadził awangardową grupę Circle. Przez kolejną dekadę wykonywał muzykę spod znaku fusion, występując i nagrywając z własnym zespołem Return To Forever; realizował także autorskie projekty, grał w różnych składach, m.in. w duecie z Garym Burtonem. W latach 80. i 90. kierował jednocześnie zespołem akustycznym i elektrycznym; z powodzeniem próbował też sił na polu muzyki klasycznej jako kompozytor i wykonawca. Po roku 2000 współpracował m.in. z takim muzykami jak Bela Fleck, Christian McBride, Eddie Gomez, Gary Burton, John McLauglin, Hiromi Uehara. Trzykrotnie reaktywował Return To Forever.

STANLEY CLARKE, kontrabas, gitara basowa
Ur. 1951 w Filadelfii. Po ukończeniu Akademii Muzycznej przeniósł się do Nowego Yorku, gdzie nawiązał współpracę m.in. z Horace’em Silverem, Artem Blakeyem i Dexterem Gordonem. Od 1972 był członkiem Return To Forever, grał we wszystkich składach tego zespołu. W swojej karierze występował i nagrywał z cała plejadą znakomitych artystów, wykonujących różne gatunki muzyki, m.in. ze Stewartem Copelandem (z The Police), Jeffem Beckiem, George’em Dukiem, Billym Cobhamem. Obok Jaco Patoriusa jest uważany za największą indywidualność gitary basowej w jazzie i muzyce fusion, wzbogacił technikę gry na tym instrumencie; jest też kompozytorem tematów jazzowych, muzyki filmowej, telewizyjnej i producentem.

JEAN-LUC PONTY, skrzypce
Ur. 1942 w Avranches (Francja). Jego rodzice byli muzykami klasycznymi i pedagogami. Ponty ukończył z najwyższym wyróżnieniem paryskie Conservatoire National Superieur de Musique; wkrótce podjął pracę w orkiestrze symfonicznej. W tym okresie zainteresował się jazzem, zaczął ćwiczyć na klarnecie i saksofonie tenorowym. Sukcesy na tym polu przekonałygo do porzuceniu kariery muzyka klasycznego. W wieku 22 lat nagrał debiutancki album „Jazz Long Playing” (1964); w dwa lata później wystąpił w Basel (Szwajcaria) z trzema gigantami jazzowych skrzypiec: Stephane’em Grappellim, Stuffem Smithem i Svendem Asmussenem; materiał koncertu ukazał się na płycie „Violin Summit” (1966). 1969 współpracował z Frankiem Zappą („Uncle Meat”, 1969; „King Kong”, 1970); od 1974 był członkiem II składu Mahavishnu Orchestra Johna McLauglina (Apocalypse, 1974; „Visions of the Emerald Beyond”, 1975). Wkrótce rozpoczął karierę solową i nagrał szereg znakomicie przyjętych albumów (m.in. „Aurora” i „Imaginary Voyage”, oba w 1976; „Enigmatic Ocean”, 1977; „Cosmic Messenger” 1978). Był to szczytowy okres popularności Ponty’ego, a on sam stał się ikoną elektrycznych skrzypiec i muzyki fusion. W latach 80. łączył jazz akustyczny z elektrycznym, komponował utwory na składy symfoniczne. W 1994 roku wraz ze Stanleyem Clarkiem i Alem Di Meolą, nagrał album „Rite Of Spring”.

W kolejnych latach współpracował z m.in. Miroslavem Vitousem, Lalo Schifrinem, Reginą Carter, Billym Cobhamem; W 2011 został zaproszony przez Chicka Coreę do reaktywowanego Return To Forever.

LENNY WHITE, perkusja
Ur. 1949 w N. Jorku. Muzyczny autodydakta. Zaczynał karierę u boku Jackie’ego McLeana, by w 1969 wziąć udział w nagraniu „Bitches Brew” Milesa Davisa. 1973 dołączył do Return To Forever Chicka Corei, z którym grał do 1977 (a później w kolejnych składach tej formacji). 1978 występował w zespole Twennynine („Best of Friends”, 1978). Przez lata swojej kariery współpracował m.in. z Joe’em Hendersonem, Woodym Shawem, Geri Allen, Gato Barbierim, Jaco Pastoriusem, Michałem Urbaniakiem.

FRANK GAMBALE, gitara
Ur. 1958 w Canberra (Australia). Ukończył Guitar Institute of Technology w Hollywood. 1985 nagrał debiutancki album „Brave New Guitar”. Wkrótce zaczął występować z Jeanem-Lukiem Pontym, a nast. został członkiem The Elektric Band Chicka Corei; w latach 1986-2004 nagrał z tym zespołem 8 albumów. W 2002 roku wydał płytę „Absolutly Live – in Poland”. W 2011 został zaproszony przez Coreę do najnowszego składu Return To Forever IV; grupa odbyła tournee po Australii, wystąpiła m.in. w słynnej Sydney Opera House. Gambale jest jednym z czołowych gitarzystów muzyki fusion, kompozytorem i cenionym dydaktykiem; jego podręczniki do nauki gry na gitarze i materiały wideo cieszą się dużym uznaniem.