Gwarancje Kultury

Cezary Gumiński

Czy ktoś powinien dawać KULTURZE gwarancje – oczywiście, że tak! Przecież lubimy mieć artystów, autorów, wydawców, programy radiowe i telewizyjne, do których mamy pełne zaufanie, że zawsze zaproponowane przez nich wydarzenia nie tylko nas uradują, ale i wzbogacą. Chcąc zwrócić uwagę na aktualnie wyróżniające się zjawiska w sztuce, TVP Kultura przyznała już po raz ósmy wyróżnienia w szeregu kategorii. Ceremonia odbyła się 13 kwietnia, a część stricte artystyczną uświetnił recitalem sam Kurt Elling.

Wprowadzenie do ceremonii wyrapował dowcipną narracją Duży P i on, również rapując, prezentował nominowanych w każdej dyscyplinie. Zwycięzcami poszczególnych kategorii, obdarzonymi małymi telewizorkami, zostali: Joanna Bator (literatura), Bartłomiej Topa (film), Kornel Mundruczo i aktorzy TR Warszawa (teatr), Zbigniew Libera (sztuki wizualne), Violetta Łabanow (menadżer kultury) i Otwarta Zachęta (wydarzenie w sieci).

W dziedzinie muzyki jednym z nominowanych był utalentowany pianista jazzowy Piotr Orzechowski, lecz zwyciężył projekt „Młoda Warszawa” w wykonaniu Batłomieja Wąsika, Stanisławy Celińskiej i Royal String Quartet. W kategorii muzyki poważnej Gwarancję otrzymał tenor Piotr Beczała, a Super Gwarancję dyrygent Esa-Pekka Salonen popularyzujący dzieła Witolda Lutosławskiego. Za całokształt osiągnięć wyróżnienie otrzymał Krzysztof Penderecki, który zapowiedział rychłe otwarcie Centrum Muzycznego.

Elling, uznawany za najlepszego aktualnie wokalistę jazzowego, zachwycił zróżnicowanym stylistycznie występem. Rozpoczął standardem Come Fly with Me potraktowanym całkiem energetycznie, trochę inaczej niż na ostatniej płycie „1619 Broadway”, z uroczym solo na fortepianie Lawrence’a Hobgooda. Pochodzący z tego samego albumu, osadzony w rytmie kociego kroku przebój You Send Me zabrzmiał jakby spokojniej, a emocje pojawiły się w gitarowym solo Johna McLeana i nowym patencie Ellinga – kręceniu mikrofonem. Skoczne wykonanie Samurai Cowboy poprzedził rapujący duet wokalno-perkusyjny (z Kendrickiem Scottem), a w środku brawurowe przyspieszania i zwalniania tekstu piosenki bez wypadania
z rytmu.

Specjalnie na ten wieczór Elling przygotował dwie piosenki z repertuaru Anny Marii Jopek z Patem Methenym – Moje jedyne niebo i Cichy zapada zmrok, które zaśpiewał oryginalnie po polsku. Po podwójnej dawce ballady, odmieniła kompletnie nastrój kipiąca ekspresją wersja Golden Lady (Stevie’ego Wondera) pełna popisów solowych wszystkich akompaniatorów z popisowym duetem – scat w wysokim rejestrze kontra perlisty fortepian. To wykonanie wywołało nieodpartą refleksję, że przypominanie przebojów przez jazzmanów z najwyższej półki może odsłonić drugie, równie fascynujące oblicze szlagieru. Na bis niezwykle uduchowiona, portugalska wersja poematu Luiza (Antonio Carlosa Jobima) będąca genialnym przekazem uczuć uwielbienia dla ukochanej. Elling skończył ten utwór wyciszająco i subtelnie, na twarzy artysty pojawił się uśmiech zadowolenia z interpretacji, który dołożył się do licznych uśmiechów zebranych słuchaczy.