Mundell Lowe

Krystian Brodacki

Amerykański gitarzysta jazzowy zmarł 2 grudnia 2017 w wieku 95 lar.

Historia jazzu zna niemało takich przypadków: ktoś może być bardzo zdolny, ale nie zdobywa należnego uznania i popada w zapomnienie. Kto z czytelników JAZZ FORUM, a więc ludzi znających się na rzeczy, wie kto to taki Sammy Benskin? A Anita Moore? A Mose Allison? A Panama Francis?

Do takich zdolnych, a nie dość docenionych, należał pochodzący z małej miejscowości w stanie Missisipi amerykański gitarzysta Mundell Lowe, zmarły 2 grudnia 2017 r. w wieku 95 lat. Dwa lata wcześniej nagrał swą ostatnią płytę „Poor Butterfly”, jedną z siedemnastu, którym liderował. Poza nimi brał udział w niezliczonych nagraniach jako sideman, m.in. z takimi artystami jak Tony Bennett, Benny Carter, Ella Fitzgerald, Billie Holiday, Carmen McRae (siedem płyt!), Charlie Parker, Quincy Jones, Sarah Vaughan, Ben Webster i Herbie Mann.

Zapalnikiem jego wczesnej kariery był słynny łowca talentów i producent John Hammond, który załatwił mu pracę w big bandzie Raya McKinleya. Potem grał w orkiestrze Benny’ego Goodmana. Po odsłużeniu wojska gitarzysta przez 13 lat współpracował z telewizją NBC w Nowym Jorku. Grał okazjonalnie z Lesterem Youngiem, Rolandem Kirkiem, Lee Konitzem, Buddym Richem, Charlie’m Mingusem i innymi gwiazdami. Wystąpił na ścieżkach dźwiękowych pięciu filmów, jak „Satan In High Heels” (1962; film ten został zakazany w kinach angielskich jako niemoralny), czy „Everything You Always Wanted To Know About Sex (But Were Afraid To Ask)” (1972). Skomponował muzykę do sześciu wielkich programów telewizyjnych.

Był cenionym akompaniatorem najlepszych wokalistek jazzowych. Jako lider małych zespołów odznaczał się wyrafinowanym dźwiękiem swej gitary; należał do pierwszej generacji gitarzystów jazzowych używających gitary elektrycznej. W Polsce wystąpił tylko raz na jednym z międzynarodowych festiwali jazzowych w Poznaniu.