Peter Green

Marek Romański

Brytyjski gitarzysta, wokalista, harmonijkarz i kompozytor Peter Green zmarł 25 lipca 2020. 

Peter Green należał do najwybitniejszych postaci białego bluesa. W 1998 r. został zaliczony do Galerii Sław Rock and Rolla, magazyn „Rolling Stone” umieścił go na liście najlepszych gitarzystów wszech czasów.

Urodził się 29 października 1946 r. w Londynie, w żydowskiej rodzinie. Pierwszych lekcji gry na gitarze udzielił mu jego brat Michael, później uczył się już sam. W dzieciństwie zafascynowany był stylem gitarzysty zespołu The Shadows Hanka Marvina, to od niego przejął słodki ton gitary i charakterystyczne wibrato. Profesjonalne szlify zdobywał w kuźni talentów, jaką była grupa Bluesbreakers Johna Mayalla, w której zastąpił Erica Claptona.

W 1967 odszedł od zespołu Mayalla i wraz z perkusistą Bluesbreakers Mickiem Fleetwoodem założył grupę Fleetwood Mac. Z tą formacją nagrał trzy płyty długogrające, które przyniosły mu sławę i renomę jednego z najlepszych białych bluesmanów. Napisał dla Fleet­wood Mac wiele przebojowych kompozycji, wśród nich takie evegreeny, jak Albatross, Oh Well czy Man of the World. To jego autorstwa jest utwór Black Magic Woman, który w wykonaniu Carlosa Santany stał się wielkim światowym hitem. Współpracował z takimi artystami jak Otis Spann, Memphis Slim, Peter Bardens czy Dick Hekstall-Smith, a nawet i B.B. King, który powiedział, że Green „ma najsłodszy ton, jaki kiedykolwiek słyszałem. On jeden jedyny sprawiał, że dostawałem zimnych potów”. 

W pierwszej połowie lat 70. zapadł na schizofrenię, odszedł od zespołu i stopniowo wycofał się z czynnego życia muzycznego. Powrócił w 1979 r. albumem „In The Skies”. W późniejszych latach okazjonalnie współpracował z muzykami Fleetwood Mac, wydawał kolejne solowe płyty, sformował swoją Peter Green Splinter Group, z którą w 1996 r. zagrał w Sali Kongresowej w Warszawie. Żył 73 lata.