Ack van Rooyen

Światowej sławy holenderski trębacz i flugelhornista zmarł 18 listopada 2021 r. w Hadze.

Urodził się w Hadze 1 stycznia 1930 roku. Był młodszym bratem Jerry’ego van Rooyena (31.12.1928 - 14.09.2009), który również grał na trąbce i zdobył rozgłos jako kompozytor i aranżer.

Mając kilkanaście lat Ack grał w zespole wojskowym, z którym występował w bazach w Indonezji. W latach 1947 - 1960 studiował w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Po studiach grał razem z bratem w różnych lokalnych zespołach. W 1957 zamieszkał w Paryżu, angażowali go do swoich zespołów m.in. Aimé Barelli,  Kenny Clarke, Lucky Thompson i Barney Wilen. W 1960 przeniósł się do Niemiec – najpierw osiadł w Berlinie, a po kilku latach w Stuttgarcie. Współpracował z takimi muzykami jak Hans Koller, Åke Persson. Volker Kriegel, Charly Antolini, Friedrich Gulda, Slide Hampton i Eberhard Weber. Grał w Big Bandzie Petera Herbolzheimera, był członkiem-założycielem działającej od 1975 roku międzynarodowej super-grupy United Jazz + Rock Ensemble (Wolfgang Dauner, Albert Mangelsdorff, Ian Carr, Kenny Wheeler, Charlie Mariano, Barbara Thompson, Eberhard Weber, Jon Hiseman), z którą wystąpił w 1980 roku na Pop Session w Sopocie. Właśnie w 1980 roku powrócił na stałe do Holandii.

Występował w niezliczonych formacjach, małych zespołach i orkiestrach, koncertował z Clarkiem Terrym, Gilem Evansem i wieloma innymi muzykami światowego topu. Był też pedagogiem, uczył m.in. w swojej alma mater Royal Conservatory w Hadze.

Jego żona, Barbara van Rooyen, Amerykanka, współpracowała z naszym czasopismem w drugiej połowie lat 70. jako tłumaczka tekstów (niemiecki-angielski), korektorka, a także autorka wywiadów. Często gościła w Warszawie, uczestniczyła razem z nami w festiwalu Jazz Jamboree.